به عنوان کسی که سن فرزند شما رو ممکنه داشته باشم میگم شاید بهتره این رو از زبون ماها بشنوید تا پدر مادرها
توی دوستان خودم دیدم بارها که خانواده های سخت گیرشون باعث شده به چه روزی بیفتن یا همچنین برعکس خانواده هایی که هیچی براشون مهم نبوده هم همونجوری!
ولی محدودیت خیلی بدتره چون فرزند شما هرجور شده اگه بخواد یه کاریو بکنه انجام میده حالا شما هی جلوشو بگیر اون راهشو پیدا میکنه
تا حد زیادیم به ذات خود ادم بستگی داره و بیشترین تاثیرهم همون تربیت خانوادس که الان میگم چطور باشه
من نه کامل محدود بودم و نه کامل ازاد یه چیز نرمال و عادی البته از یه سنی به بعد این ازاد بودنه اتفاق افتاد
ولی هیچوقت از اوت اعتماد سو استفاده نکردم حتی توی کوچیک ترین مورد
بزرگترین لطفی که در حق فرزندتون میتونید بکنید اینه که از مسائل جدیدی که بهتون میگه یا حرف میزنه عصبی نشید سعی کنید درک کنید و کنارش باشین اینجوری وقتی مشکلی پیش میاد یا میخواد یه کاری کنه اولین نفر شما توی ذهنش میایین و میاد با شما حرف میزنه
خلاصه تا میتونید باهاشون رفیق باشید که نرن مشکلاتشونو به رفیقای دیگشون بگن که بالاخره به خاطر سن کم یا هرچی باعث بشه راهنمایی غلط بهشون بدن