سلام دوستان من یک ماه هست با مادر شوهرم قهرم اگه میشه منو راهنماییی کنید رفتار درست چیه خونه منو مادر شوهرم تو ی ساختمونه دوسال تو ی اتاق پیشش بودیم تا اینکه خونه خودمونو ساختیم حالا ی حیاط مشترک داریم مادر شوهرم پیره و هشت دختر و پسر داره شوهر من پسر اخر هست الان مشکلی ک من دارم اینه من دوسال پیشش بودم خیلی عروس خوبی بودم همه کاراشو انجام میدادم دختر پسراش ک میومدن خودم غذا میپختم چون اون پیر بود خوب نبود من بشینم اون بپزه اخلاقش تنده همیشه کوتا میومدم ب خاطر شوهرم و اینکه میگفتم بلاخره میزیم خونه خودمون خوب نیست با کدورت برم تحمل میکردم یکی از کارهایی ک هیچ وقت یادم نمیره تین بود ک ی روزتو اتاق خواب بودم اومد کولر خاموش کرد چیزی نگفتم ولی ب شوهرم میگفتم اونم ب خاطر اینکه بین منو مادرش خراب نشه میگفت ولش کن پیره بلاخرع جدا شدیم فکر میکردم رنگ ارامش میبینم ولی اون توقع داشت من هنوز هم برم برای بچه هاشش بپزم درصورتی ک من هر وقت میومدن ی روز دعوتشون میکردم دیگه وظیفه داشتم هر یقه بپزم و بشورم دیگه دختراش خودشون دس بکار میشدن اما مادر شوهر انتظار داشت من فقط کار کنم ی روز دختراش از ی شهر دیگع اومده بودن اومدم پییشون یهو با عصبانیت گفت ی روزی ی چیزی بهت میگما چرا غذا درس نمیکنی برامون نون نمیگیری اون لحظه قفل کردم نمیدونستم چیکار کنم رفتم براشون کباب کردم اما از درون میسوختم ک اینجوری باهام رفتار کرد ب شوهرم گفتم بهش گفت و فراموشش کردم ک دیگه با احترام باهام رفتار میکنه تا ی روز دیگه بچه هاش از شهر دیگه اومدن منم رفتم بهشون سلام کنم موقع نهار بود اما من نمیخواستم پیششون نهاربخورم ک باز با عصبانیت گفت مگه با تو نیستم پاشو سفره پهن کن گفتم مگه من میخوام غذا بخورم گفت مگه مهمونای تو نیست گفتم ن مهمون های من نیستن از خونه زدم بیرون خیلی گریه کردم مخصوصا دیدم هم عروسم کیف کرد خوشحال شد خندید دیگه بعد اون روز تا یک ماه نرفتم خونش همو میبینم تو حیاط ولی نگاه ب هم نمیکنیم اون طلبکاره درصورتی ک من اینقدر خوب بودم باهاشون این حقم نبود اینطوری خردم‌کنه منی ک همیشه حرمت ها رو حفظ میکردم الان دختر هاش هم دیگه ب من زنگ نمیزنن و ننمان پیشم این وسط همعروسم ک چهار سال ازم بزرگتره داره خوذشو بهشون نزدیک میکنه برای خواهر شوهرم مینویسه دلم برات تنگ شده قبلا اینجوری نمینوشت من خودم خیلی تنهام کسی رو ندارم مادر ندارم ی خواهر مجرد دارم فقط باهاش درد دل میکنم ب نظروتون برای اینکه دوسم داشته باشن باید خودمو خرد کنم اجازه بدم خردم کنن نمیتونم برم پیشش مادر شوهرم دیگه نمیتونم باهاش حرف بزنم تنها بودم تنهاتر شدم بگید راه درست چیه
انقد طولانی بود نتونستم بخونم تا اخر
بهترین کار اینه ازشون دوری کنید و به رفتارهاشون بی تفاوت باشید و بیشتر رو خودتون کار کنید تا اینقدر ضعیف نباشید که رفتار و حرف های بقیه براتون مهم باشه
عزیزم . مهر طلب نباش . تو وضیفه ای در قبال اونها نداری . احترام هر کسی دست خودشه نزار اینطور باهات برخورد کنن .
منم چند هفته هست با مادرشوهرم قهر کردم به نظر من احترام دوطرفه هست هر کسی بهت احترام گذاشت بهش احترام بگذار
ببین مادرشوهرت یه ادم نمک نشناس ولحظه بینه.درست عین مادرشوهرمن.خوب کردی جوابشودادی،منم بیشتروقتاجوابشومیدم بااین تفاوت که من نزدیک شش ساله باهاشون تویه خونه هستم ودیگه حرفاش برام اهمیتی نداره چون اخلاقشوهم همه میدونن.بنظرم خودت تنهاباشی ارامشت خیلی بیشتره تااینکه باهمچین ادمی رفت وامدکنی وباعث شه جنگ اعصاب داشته باشی
خواهرشوهر نداری؟چرا تو همه ی کارارو میکردی
اینقدر کاراشونو انجام دادی شده وظیفت
من اصلا به خودم سختی نمیدم
خودتو دوست داشته باش
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند
عزیزم ناراحت نباش بذار اونم خوش خدمتی کنی بموقعش دست مزد اونم می دن اینا نوکر می خوان دور از جونت یه دوست خوب داشته باشی می ارزه به صدتا فامیل مثل اینا
بی خیال بابا.زندگی خودتون مهمتره.محبت گدایی نکن ازشون.غرور داشته باش.فقط اینکه زندگی خودتو محکم بچسب
مادرشوهرمن توخونه یه کارواسه خودش دست وپاکرده ازصب که بیدارمیشه پای اونه تاشب.فقط واسه ناهاروشام میاد،همه ی کاراروخودم انجام میدم همه رو.بهترین غذاهارومیپزم دستپختمم خیلی خوبه ولی به جای تشکرهردفه یه ایرادالکی ازغذام میگیره بعدم شوهرش یاپسرش بهش میتوپن که مگه غذاچشه،کاملامشخصه حسادت داره به دستپختم
