سلام بچه ها الان حدود ۱۰ روزه با شوهرم قهرم سر ی موضوعی ک تاپیک قبلی گفتم
اما ن اون میاد جلو ن من
قبلا من پیش قدم میشدم اما نمیخوام این کارو بکنم
هیچ وقت اینقدر قهر مون طولانی نمیشد
روز های اول صداش میکنم برای غذا نمیاد بخوره
فقط با پسرم حرف میزنه با من اصلا
چکار کنم الان من دیگه نمیکشم
میترسم برم برای آشتی پسم بزنه ضایع بشم
چکار کنم؟
چون همیشه پیش قدم بودی عادت کرده
اگه مقصری پیش قدم شو اگه که نه صبرکن اون اول بیاد برای آشتی تو هم زود قبول کن ناز نکنننن
عادت كرده
بد عادتش کردی نرو تا خودش بیاد جلو یکی دوبار که کوچیک شد دیگه قهر نمیکنه
خواستم بخابم تاپیک شما رو دیدم فقط اومدم ی چی بگم تو رو خدا اینکارو نکنید قهرهای طولانی خیلی بده. مامان بابای منم وقتی قهر میکردن چندین روز گاهی چند هفته با هم حرف نمیزدن اخم مامنم دایما تو هم بابامم ک نگم دیگه. اینقد تو اون روزا از محیط خونه و جوش متنفر میشدم ک حد نذاشت. تورو خدا بخاطر بچتم ک شده برو باهاش اشتی کن غرور زن وشوهرپیش هم معنی نداره
بعد اشتی کردن هم بین خودتون دوتا یه قانون بذارید که ازین ببعد قهر بیشتر از چند ساعت ممنوع هرکی مقصر بود شب که اقا میاد خونه وظیفه زنه بره استقبالش و مرد هم اونو ببوسه. اینو بکنید یه قانون بذارید بچتدن محبتاتونو هم ببینه ن فقط جنگ و دعواتون
