من دانشجو بودم یه همکلاسی فوق العاده عاشق داشتم برام زمینو زمان رو جابجا میکرد ولی وقتی کنارش قدم میزدم حسی نداشتم ینی ازینکه‌برم تو اغوشش چندشم میشد 😐 پولداررررر ، مودب ، اقا
همه‌میگفتن بگو بله
نگفتم ، چون میدونستم چی میشه ، ادمی نیستم اگه خوشم نیاد به مرور بیاد
مخالف اینم که از تنفر و چندشی ادم بع عشق میرسه
الان واقعا از زندگیم راضی ام
عاقا زندگی همششش پول نیست ، یه چیزی بنام اتاق خواب وجود داره که اوونجارو بقیه نمیبینن و خودت میمونی و حست 😐
من الان دیگه ۹ ساله ازدواج کردم یه بچه هم دارم خب من خنثی نبودم کلا ازش نفرت شدید داشتم بعدا که ازدواج کردیم اینقد توب بود اخلاقش رفتارش کارش از نظر نالی واقعا هیچی از اول کم نداشتیم و نداریم که اون تنفر از بین رفت ولی هیچوقت عاشقش نشدم همیشه ته دلم یه جوریه عین یه حسرت و یه عقده
خب من خودم نبودم اصرار بیش از حد مامانم بود یه حورایی مجبور شدم چون مامانم یه سری ملاکها تو ذهنش بود که شوهر من همه رو داشت اصلا به اینکه من دلم چی میگه توجه نکرد در نهایتم گفت اگه با این ازدواج نکنی قید منو و همه رو باید بزنی ولی الان خیلی پشیمونه چون بعدش افسردگی شدید گرفتم جوری که مشکل قلبی پیدا کردم و الان چند ساله افسردگی دارم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
20 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
