عجیب دلم هواشو کرده...چطوری اروم کنم خودمو؟😔

   من اصلا امیدی به زندگی زناشوییمون ندارم  خیلی بچه دوست دارم  اما میدونم  این وسط تباه میشه 

الان دارم واسه درس و زندگیم برنامه ریزی میکنم

اطرافیانم هی این وسط زر زر میکنن بچه بیار بچه بیار  و گاهی هم حسادت میکنن بهمون  

بقران خیلی دلم گرفته  اما وجدانم اجازه نمیده گریه کنم چون حس میکنم که اگه الان بخاطر اون اشک بریزم  به همسرم خیانت کردم      شدم سنگ    نه خنده هام از ته دله  نه تو هیچ موقعیتی بهم خوش میگذره فقط دلم میخاد تنها باشم 

متاسفانه طرفم فامیل نزدیکمه   به خودم تلقین میکنم که فراموشش کردم    و متنفرم ازش  ولی باز دیدنش ته دلم میلرزه   بفکر با بودنش فرو میرم  بغض گلومو میگیره    دیشب خواب دیدم که مراسم عقدمونه   و   داریم جشن میگیرم  هی خدا خدا میکردم  که زودتر این جشن تموم شه من بغلش بگیرم و تو آغوشش اروم بگیرم 😢

عزیزم از خدا بخواد و قسمت باشه حتما بهم می رسین پس بیخودی غصه نخور

دل لعنتی فراموش نمیکنه کسی از دلم خبر نداره   همسرمم اجازه نمیده  برم با کلاس یا باشگاه     بلکه  یکم ذهنم آزادتر بشه  

همسرم از ما بالاتر بود ...

محبت داری گلم😍😍😍

من قبلنا   تو سایت دردودل کرده بودم میگفتن تا بچه نداری طلاق بگیر ازش    ولی شاید تو حالمو درک کنی ازدواج سنتی تو یه خانواده ی سطح فرهنگ قدیم   با یه بابای سطح فکر پایین  چطور میشه     

باید ساخت      ولی اگه تو شرایطشو داری جداشو چون فقط خودت ار بین میری   جوونی  گناهت چیه  که با یه نفر با عشق و علاقه ازدواج کنی  باهم برین تفریح و لذت ببرین از زندگی با عشق بچه بیارین بزرگ کنین  در کنار هم پیشزفت کنین

متم همین بودم😍😍

اینم ثمره عشق ما .....

😍😍😍

خدا حفظش کنه 

الهی😔😔😔چقدر برات ناراحت شدم عزیزم

نمیدونم چی شده که به این جا رسیدی ولی الان که مجبوری بسازی بنظرم بهتره نقطه قوت های زندگیتو پررنگ کنی توهم گناهی نداری که بخوای یه عمر بسوزی ..خوش باش نهایتش اینه قید شوهرتو بزنی که میدونم چقدر سخته😐

من برعکس شمام ..‌سطح فرهنگ خانوادم بالاتره و بابام بخاطر همین اصرار میکنه به طلاق ولی خودم انگار نمیخوام بفهمم...حاضر به هرکاری هستم الا طلاق...البته اونقدرا هم مشکلات حادی نداریم ولی خب‌.‌.‌