روح وروانم بهم ریخته فقط خودم میتونم بفهمم چقد افسرده ام...بعداز ۶.۷سال زجر به عشقم رسیدم زجرایی که حس تنگی نفس رو بهم میداد که نگم براتون چون تموم شد هرچی بود.مشکلم الانه از دوست داشتن زیادیش دارم آب میشم همش فک میکنم نکنه یکی دیگه به چشمش بیاد نکنه منو نخاد با جرعت میتونم بگم اگه نباشه مرگم صددرصد وابستگی شدید نمیدونم چجوریم وقتی بیرونه همش حرص میخورم و خود خوری که نکنه جامو کسی بگیره اگه شبا نباشه پیشم نمیتونم بخابم و حالت تهوع و تنگی نفس میگیرم..همش روبه رو آیینم موهامو ماهی ده بار رنگ میکنم که تکراری نشم براش خیلی به خودم میرسم اما بازم دیوونه میشم از نظر دیگران قشنگم فقط یکم لاغرم اما اصلا اعتماد بنفس ندارم😔😔میخوام داروی اعصاب بخورم دارم داغون میشم آب میشم راهی ندارم شوهرم خیلی خوبه باهام همش میگه دوستت دارم ولی من خودآزاری دارم
برو روانپزشک میتونه کمکت کنه
برو دکتر عزیزم
حتما پیش یه روان‌پزشک‌برو وگرنه فراریش میدی بیچاره رو
خب خودآزاری نداشته باش خواهر😑
خودتو یه کم دست بالا بگیر دختر چخبرته
اصلا به این چیزا فکر نکن به هرچی فکر کنی سرت میاد
اصلا این وابستگی شدید خودش نشونه اینه که یه مشکل روحی داری اونو حل کنی خود به خود خوب میشی
اگه میخوای از دستش ندی باید اول خودتو دوست داشته باشی اعتماد به نفس داشته باشی روحیتو قوی کنی اینجوری که پیش میری روز به روز افسرده تر میشی و الکی از دستش میدی
منم قبلا مث تو بودم اما حالا خیلی عادی شدم
اینا طبیعیه بعد یه مدت خوب میشی
مخصوثا بعد از بچه دارشدن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
