فداتشم خوبی چو از حد بگذرد،ابله گمان بد کند
اینجوری تحویلش میگیری فکر میکنه خر بزرگیه و لیاقت این کارا رو داره و با خودش میگه لابد لیاقت تو هم همین رفتاره که دم نمیزنی.
من بودم همینکه برد مون جای بی آب، کوفتم که بهش نمیدادم هیچ،محل سگ هم که نمیزاشتم هیچ،نمیزاشتم گورشم گم کنه بره خوش گذرونی پیش خانواده اش.
بعضی بلا ها رو آدم خودش سر خودش میاره. اینا همش تقصیر شوهرت نیست فداتشم.ناراحت نشی،جای خواهری دارم نصیحتت میکنم،خیلیاش تقصیر خودته.
عزیزم مگه میشه آدم با سگ هار زندگی کنه و توقع داشته گازش که گرفت هاری نگیره؟
الان بلانسبت جفت تون،شوهرت هم سگه،هم هاری داره هم گاز میگیره.اگه هاری بگیری تقصیر کیه؟
تقصیر تو که موندی.یا برو و الکی خودت و بچه هات رو زجر کش نکن،یا اگه موندی آدمش کن،نه که از ترس کتک و آبرو ریزی و فلان و بهمان،بمونی که هر بلایی سرت بیاره.اگه هم دیدی آدم بشو نیست،جنگ اعصاب نساز واسه بچه هات،ولش کن برو.اونجوری بچه هات میگن بچه ی طلاق بودم و عذاب کشیدم،نمیگه مامان و بابام ۳۰ سال موندن با هم و روحی و روانی عذاب مون دادند