من تو بازار یه آقایی افتاد دنبالم و با دوچرخه میگشت و حرفای زشتی میگفت خدا میدونه چطوری از دستش در رفتم شانس اوردم سریع از چهار راه رد شدم اومد رد بشه سبز شد کم مونده بود ماشین بزنتش منم سریع در رفتم اولین تجربم بود به شدت ترسیدم و استرس گرفتم رسیدم خونه برا مامانم تعریف کردم کلی دلداریم داد گفت پیش میاد واسه همه خاطرات خودشو خاله هام رو موقعی که مزاحمششون شده بودن تعریف کرد که آرومم کنه ولی هنوز اون خاطره بعد موقع بیرون رفتن تو ذهنم هست تو شهر من ساعت ۵ عصر تاریکه و شبه دیگه حتی جرعت ندارم مثل قبل ۵ تا ۸ برم بیرون به عنوانی که شلوغه بگید این جور مواقع چیکار میکنین
ای کاش ماشین می‌زدش یا با یه مشت می‌زدی تو صورتش مرتیکه هول
من اصلا برام مهمم نیست انگار با من نیست اهمیت نمیدم اونم راهشو میکشه میره
نمیشن
تنها جای خلوت نرو
مردم صدا میکنم‌بخدمتش برسن دادوهوار
از دخترای ترسو خوشم نمیاد باعث میشن مردای الت سرگردان پررو شن
یا میزدمش، یا سروصدا میکردم یا اصلا محل نمیدادم.
من اهمیت نمیدن ولی خب میترسم بازم
سعی میکنم زودتر برم
ولی همیشه تا قبل از اینکه هوا تاریک بشه خونه هستم
همیشههه
مگر اینکه دیگه با شوهرم باشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
