اول خودم میگم،
اینکه خودمو خیلی دست کم گرفتم،خودمو دوست نداشتم
اینکه چرا اینجام باید امریکا باشیم😐😐
اینکه بی هدفم ناامیدم
از خودم راضی نیستم
راهمو پیدا نمیکنم
پول
دقیقا منم همینم،اخه هنوزم ادم نشدم هنوزم خودمو دوست ندارم
هیچوقت نشد ک اون آدمی باشه ک من میخاستم، پایان خوبی نداشتم باهاش ولی داستان قشنگی بود.. حسرتم اینه که یبار دیگه بخندم از ته دل:)
اینکه یه جای بهتر مث ایمان به به دنیا میومدم واقعا از کنکورو فقر فرهنگیه دهه پنجاییا به سطوح اومدم
به شخصه حسرت به دل موندم عمده ای از دخترا چهارتا کتاب در مورد پسرا بخونند تا یکم آگاهیشون نسبت به این انسان بیشتر بشه
تا بدونند که ساختار مغزسون فرق می‌کنه
طرز فکر فرق می‌کنه
خیلی چیزا فرق می‌کنه
تا بدونن چه کاری بکنند که به مشکل نخورن
و مهم ترین چیز این که یاد بگیرن ارزش خودشون رو حفظ کنند
دانشگاه نرفتم.هنوزم که هنوزه بعضی وقتا می زنه سرم از صفر شروع کنم و دوباره زیست و شیمی و فیزیک....بخونم حیف سرنوشت دیگه اجازه بهم نمیده.
مامانم عاقل نیست
خواهر ندارم
بابام فوت شد بچگیم
کاش شوهرم دیابت نمیگرفت
پرستاری و ول نمیکردم
مثبت هم بخوام بگم زیاده (خدارو هزار مرتبه شکر در هر حال)
اینکه چرا انسانی نخوندم و نشد وکیل شم و رفتم سراغ تجربی...باید جلو نظر خونوادم وای میستادم...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
