از این راهرو یک نفر رد شده
که عطرش همونه که تو می زنی
برای به زانو درآوردنم
تو از مرگ حتی جلو می زنی
از این راهرو یک نفر رد شده
مثل وقتایی که تو ناراحتی
نفس می کشم با تمام وجود
عجب عطر خوبی زده لعنتی
یه جوری دلم تنگ می شه برات
محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمی تونی حتی خودت
جای خالیتو تو دلم پر کنی