دختر خواهر شوهرم رو پا گشا كرديم . يه سفره ي رنگين مهيا كردم . همه ش ميگفتن خيلي زحمت كشيدي ، چرا اينهمه زحمت كشيدي. منم خودم ميدونستم خيلي زحمت كشيدم ولي ديگه نميخواستم از اون تعارفا بكنم كه چه زحمتي ، اختيار داريد ، وظيفه ست ، از اينا .
بنظرتون چي ميگفتم در جواب كه زحمت خودم رو هم ناديده نگرفته باشم .
البته من خيلي ساده م . همه ش بلدم كار خودم رو ناچيز جلوه بدم . و در واقع شكسته نفسي ميكنم ولي اونجا حتي نميخواستم شكسته نفسي كنم
ارزش باهم بودن رو داشت
یکی از حرفا اینه که من برای عزیزانم هر کاری از دستم برمیاد انجام میدم خوشحالشون کنم
هر چقدرم با باکلاس باشن به پای شمانمیرسن والا🤗
چقدر میگی باکلاسن هیچ کس باارزشتر از خودآدم نیست قطعا شمام خوبی یه کم اعتماد بنفس
تحصيلات خودم كه بالاتره ، ولي اونا مد روزن ، هميشه آخر تيپ ميزنن و منزل شيك و اشياي قيمتي و جهيزيه ميلياردي و عروسي لاكچري براي دخترشون گرفتن.
منم از همه نظر متوسط .
خيلي دغدغه اينو دارم كه با اين جور آدما چجوري خودم رو نشون بدم در حالي كه با آدماي همسطح خودم سنگ تمام ميزارم كم نميارم .
با كلاسايي كه هي ناز ميكنن .... نميدونم چجوري بهشون ارزش بدم كه خودم جا نمونم.
