به نظر من اصلا به خودت استرس نده و بی خیال باش
اگه یه روزی گله کردن به جای گلگی و ادامه دادن بحث بگو اه من فکر میکردم شما رسم ندارین برید عیادت مریض برای همین مزاحم نشدم
من خیلی دیر به این نتیجه رسیدم که با هر کسی باید مثل خودش رفتار کرد،فداکاری و از خودگذشتگی خوبه به شرطی که آدمو ساده فرض نکنن
لطفا همین اول زندگیت تاپیکهای آرتمیس عزیز رو بخون و قوی شو
به جای خودخوری راه حل درست مسائل پیش اومده رو یاد بگیر
تو خیلی موفق تر از مایی هستی که بعد یه عمر آزمون و خطا دانایی رو به دست آوردیم
فکر کن بری عیادتش و اونا هم ذوق کنن یه گوشه قلبت و ذهنت همش بهت پالس میده که چرا خودتو کوچیک میکنی
و تو مجبوری پیش نامزدت هی غر بزنی... و شروع یه بحث
سعی کن اینجور مسائل رو خودت حل کنی و اونو دخالت ندی، مردا اکثرا طرف خانواده شون رو میگیرن یا اگه بهت حق بده و ازت حمایت کنه پیش خانواده ش بساط دلخوری راه میوفته
یا باید خوب باشی به خاطر خدا و جواب بدیها رو با خوبی بدی یه عمر مثل من ولی بازم کم میاری آخرش
یا اینکه برای بقیه همونی باش که هستن
البته منظورم این نیست و بیفتی باهاشون، تو اینجور موارد مثل خودشون باش و به دل نگیر که اذیت بشی