رها (داستان زندگی) 🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁

من تنها بچه ی خانوادم بودم یادمه از بچگی مامانم اصرار داشت که با آدمای ثروتممد رفت و آمد کنیم، با اینکه هزینه ی مدارس غیر دولتی بالا بود اما منو تو مدرسه های غیر دولتی بالا شهر ثبت نام می کرد.، با مادرای دوستام ارتباط نزدیکی داشت  همیشه می گفت تو دختر خوبی هستی نمی خوام در آینده با آدم فقیری ازدواج کنی.. ما تو خونه لباسای خیلی ساده ای می پوشیدیم اما تو کمدامون پر بود از لباسایی که باید تو مهمونیا و بیرون می پوشیدیم اجازه نداشتیم اونا رو رو تو خونه یا تو دور همیای خانوادگی بپوشیم

البته سیاست مامانم جواب می داد و از همون 18 سالگی خواستگارای ثروتمندی داشتم

شاید باور کردنی نباشه اما با وجود اینکه رتبه ی کنکورم برا قبولی تو دانشگاه سراسری کافی بود به اصرار مامانم رفتم دانشگاه آزاد...

اما این وسواس زیاد مامانم رو منم تاثیر گذاشته بود اون قدر مشکل پسند شدم که تا 27 سالگی با وجود اون همه خواستگار جور واجوری که داشتم ازدواج نکردم

البته با توجه به رفت و آمدامون با خانواده های ثروتمند دوستای من همشون پولدار بودن دخترای بی دغدغه ای که مهم ترین فکرشون مهمونیا و تفریحای آخر هفته بود ما یه اکیپ بودیم البته خانواده ی پدریم آدمای مذهبی بودن و منم نه اینکه معتقد باشم اما روحیات پدرم روم تاثیر داشت و قاطی پارتیای مختلط شبونه نمی شدم حتی مامانمم راضی نبود. گاهی اکیپی می رفتیم شمال گاهی با مادرا گاهیم خودمونی  الآن که فکرشو می کنم می بینم هیچ ترسی از هیچ چیزی نداشتیم 4 تا دختر جوون تو جاده چالوس... پاتوقمون تو شمال یه زمین متروکه دور تر از خونه های روستای اون اطراف بود

اردیبهشت بود تقریبا چن ماهی می شد که شمال نرفته بودیم  قرار شد با مامانا بریم

 صبا و ندا و ماماناشون تو یه ماشین و من و عسل و مامانامون تو یه ماشین دیگه. تقریبا مامانامونم باهم صمیمی شده بودن

داستان زندگی من نیست 

بچه ها فقط هر پستی که می خونین لایک کنین بدونم کجایین 

اما اینبار به اون زمین که رسیدیم دیدیم دور تا دورش نرده کشی شده و در گذاشتن اولش فکر کردیم شاید اشتباه اومدیم ولی دقت که کردیم فهمیدیم همون جای قبلیه هنگ بودیم مامان عسل گفت بریم یه ویلا اجاره کنیم شب بمونیم و فردا صبحم برگردیم مامان ندا گفت نه برگردیم اینجا نمی شه ویلا پیدا کرد... خلاصه داشتن سر اینکه چی کار کنیم بحث می کردن که یهو یه پیر زن و یه دختر تو باغ ما رو دیدن اومدن نزدیک تر و پیر  زن که لباس قرمز شمالی پوشیده بود گفت با کسی کار دارین مامان عسل جلو تر رفت و داشت باهاش حرف می زد صداشون نمی رسید بهمون گاهی به ما نگاه می کردن  بعدش با خوش حالی به سمتمون اومدن گفتن بیاین بریم تو، قرار شد تا عصر اینجا بمونیم همسرش تا شب بر نمی گشت ماهم همه خانم بودیم و از نظر اونا مشکلی نداشت

همون جای همیشگی حصیر و پتو پهن کردیم و رفتیم وسطی بازی کنیم مامانام بازی می کردن اون خانم و دخترشم اومدن و قاطی ما شدن دخترش خیلی امروزی و خوش تیپ بود  بعد وسطی خانمه برا همه آش درست کرد و اومد میون ما نشست و با مامانا آشنا شدن دخترشم اومد پیش ما اسمش آتنا بود خلاصه خیلی باهامون گرم گرفت اونام تهرونی بودن و زمینو تو مزایده خریده بودن. بهمون گفت کاش منم مثل شما دوستای زیادی داشتم و خوش می گذروندم  مام گفتیم می تونه تو جمعمون و دور همیامون باشه و هر وقت خواستیم کافه یا رستوران بریم بهش بگیم