داستان زندگی من (3)

میگم واقعا گاهی طبیعت چقدر بی رحمانه وحشی میشه..

حس میکنم بدبخت ترینم و نمیدونستم چرا...

چرا اینطوری شد..

همه چیزم فرو ریخت... همه چیزم...

آنید...منوببخش ک مچاله میشدیو کاری از دستم بر نمیومد نفسم

آنید....توروخدا گریه نکن...من خودم خیلی دوستت دارم...و ما یروزی حقمونو میگیریم....

آنید....محکم باش....قوی باش... خودتو نباز...زندگی ادامه داره....جوونی و توان داری...

بسهههههه!!!!بس کن....توچه میدونی ساعت ها تلاش و صبر و خودسازی از صفر یعنی چی

من یادم نیست قبلا کی بودمو چی بودمو فکرم چطور بود یادم نیست

شکسته ام...... تنهام.... بی پناهم...خوردم....خسته ام....میفهمی؟؟؟؟؟

ببین منو .. ببین آنیدتو که مثل یه ضعیفه بدبخته بیچاره داره زاااار میزنه

خدا یکاری کن

خدایا تورو خدا منو هم ببین

منم هستم....

کم

اون روزا ....

آخ...

افسرده تر از افسرده

جوری ک میخواستن منو ببرن پیش روانپزشک و با قرص و دارو ارومم کنن...

ولی من نمیرفتم...

مامانم واسم گوشی خرید تا یکم باهاش سرگرم باشم..

اصلا حوصله نداشتمو فقط روشنش کردمو اهنگ گوش میدادم...

اون روزا گوشه اتاق مینشستمو با اهنگ حالم خیییلی بدتر میشد..

ولی گوش میدادمو آنیدو میزدم تا بار دیگه حواسشو بیشتر جمع کنه و میزدمش ک تو تو زندگیه قبلیت چیکار کردی.... همینقدر غیر عادی بودم ..

من شده بودم آدمی ک کل روزو خوابه و شبا بیداره...گاهی شبا یواشکی میرفتم روی پشت بوم و به شهر و اسمون نگاه میکردم...

بارها خواستم خودمو بندازم پایین ولی چهره مامان بابام میومد جلوی چشممو نمیتونستم...

من میخواستم فرار کنم

از خودم از این شهر از همه...

دلم میخواست چن ماه بمیرم و بخوابم...

دلم زار میزد واسه یه رفیق ک بهم زخم نزنه و خیانت نکنه

کاش یکی کنارم بودو بهم میگفت چقدر حواسش به منه

این روزا چقدر به حرفای دلگرم کننده نیاز دارم

چقدر بی کسم

آه آنید آه...

چقدر از ته دل شکستی

اصلا میدونین چیه

ادم توی زندگی یبار نمیمیره

ادمی تو زندگی چندیییین بار میمیره

بی انکه واسش مراسم تدفین بگیرنو واسش گریه کنن..

پایان فصل 3

ممنون عزیزم.نمیدونم چندفصل بشه ولی نهایت سعیمومیکنم زود تموم بشه..

این حرفی ک زدیو یه عمره از همه میشنوم توروخدا ولکن😁😘

داستان این بود ک من از کنکور محروم شدم.همین.

ولی چه روزایی کشیدمو نگم؟😞

اره .خوبن

عزیزم فصلای قبلمم خوندی؟

ببخشید عزیزم.حوصلتونو سر بردم

ولی نمیخواستم کتابش کنمو جایی بنویسم ک موندگار باشه و اینجا ب ذهنم رسید