دقیقا همینه باید انقدر باخودتون کلنجار برید که انعطاف و محکمیه لازم رو پیدا کنی
الان من جوری شدم دلمم که بشکنه دل نمیشکنم
نه که ناراحت نباشم و فراموش کنم چون کلا آدم حساسی هم هستم
اما با خودم منطقی و روراست حرف میزنم و خودمو توجیه میکنم و سوق میدم به رفتار درست همش میگم اشکال نداره منظوری نداشته اون لحظه حالش خوب نبوده اونطوری با من رفتار کرده مهم گرمیه روابطه که باید حفظ بشه و نباید با یه سری حرفای پوچ همدیگه رو کنار بزاریم و حرمت هارو بشکنیم و مطمئن باش وقتی تفکرت اینجوری بشه حس آرامش نابی احاطت میکنه که اینجوری خودت هم از خودت راضی هستی هم اطرافیان حساب دیگه ای روت میکنن