دعوای منو مادرشوهرم

بخدا مادرشوهره نفهم وعوضی منم وقتی ۵ماهه بودم رفتم خونه ش بهشون سربزنم باشوهرم چون یه شهر دیگه هستن توی حیاط شون جا نبود لباسامو شسته بودم میخاستم بندازم روی بندمجبورشدم با اون وضعم برم روی پشت بوم پهنشون کنم بخدا وضلیت پله هاشون خیلی ناجوره دم پله ها وایساده بود نیگامیکردکی میفتم پایی . نکردیا تعارف بکنه😔😔اینقد ترسیدم رفتم وبرگشتم که نگو

دوست عزیز وقتی زن زندگی آنقدر منفعل و کم توقع باشه هیچ پیشرفتی اتفاق نمی افته

شما نصف اون زندگی هستی 

خودت تصمیم بگیر 

خودت برنامه ریزی کن 

خودت عمل کن

منم باردار بودم با کلی دوا درمونم باردار شدم بخاطر تنبلی تخمدانم.میخواستم تو خونه استراحت کنم بچه ام سالم بغلم بیاد ساعت هفت نشده دراتاقمو میزدن ک بیدار شو.و کلی هم سر کار خونه اذیت شدم.پنج روز به خونه جاروکنمیزدم دختراش دس نمیزدن.منم بیخیال شدم و فقط،اتاق خودم.ویار داشتم مثلا یه چیزی هوس میکردم روز اول تو یخچال بود فرداش میدیدم نیس دختراش میخوردن..هر هفته هم دخرای متاهل و جاریام جمع میشدن خونش.غذاهای بودار و چرب درست میکرد از لج من تازه گیر میدادن ک تو درست کن.چند روزی درست و حسابی غذا نخوردم اینقدر فشارم افتاد و رنگ پریده شدم ک شوهرم بردم دکتر...هیییی.

اخرشم من خودم جدا واس خودم غذا درست کردم.تقریبا تو بارداریم سفره مو جدا کردم و...

تا خونه ی خودم رفتم راحت شدم.

این نوجوونای تو خونه خیلی پرتوقع ان.انتظار دارن عروس هم مثل مادرش لباساشو بشوره و غذا بپزه براش و هرجا هم رفتی گردش اویزون داداششونن.حرفی ام بزنی میگن درس دارم یا کنکور دارم و مگه چندسالمه و...حالا همیشه ی خدا دارن با گوشی ور میرن موقع کار درس دارن.زبونشونم ک درازه...خودمم یه ۱۸سالشو تو خونه ی مادرشوهرم تحمل میکردم.پرتوقع و از خود راضی

اي جانم، حس خيلي بديه، خدا كمكتون كنه زودتر از اونحا برين، چجور دلش مياد زن حامله رو اذيت كنه، به همسرت بگو و وقتي نيست بيشتر برو خونه بابات

خدا کنه.ولی تا خودت یه قدم برنداری ک خدا هم واست کاری نمیکنه...خودت تلاش کن شوهرتو با فروش طلا راضی کنی بری خونه ات...باور کن آرامش و برکت هم میاد تو زندگیت.چون شوهرش دیگه هرجی دربیاره خرج خونه ی خودش میکنه...من خونه ی مادرشوهرم بودم اینقدر از همسرم پول میگرفتن به بهانه های مختلف ک پولی نمیموند کم هم میاوردیم پس اندازم ک نداشتیم.الان زندگیم برکت داره بخدا.درآمد شوهرم همونه ها ولی خرجا برای خودمونه.

منم اینجوری بودم.اولین مسافرت شمالمون هم باهامون اومد.هرچی سوغاتی بود واس خودش خرید.یعنی سه روز اونجا بودیم دوروزش دنبال خانوم و خریداش...

خلاصه ک تنها راه چاره ات خونه ی جداس.

من خونه ی مادرشوهرم بودم هفته ای یبار دعوا میکردیم و حرف طلاق بود.الان اما چهارسال گذشته و یبار هم حرف طلاقو نزدیم.

عزیزم تا خودت به فکر خوذت نباشی نه شوهرت و نه خانوادش اهمیتی بهت نمیدن خودم تو این وضعیت بودم که میگم با این وضع باید تمام تلاشتو بکنی که جدا بشی من با حرف با دعوا با فروش طلا آخر خودمو خلاص کردم خودت و بچت از همه چیز مهمتری نگو سنم کمه زرنگ باش خودتو قوی کن قراره مادر بشی نذار همه بهت زور بگن. 

انشالله ک موفق باشی.سعی کن با زبون خوش راضیش کنی.الان آرامش خودت و بچه ات مهمتر از هرجیزیه😘