ان شالله خدا کمکت کنه تو که می دونستی عصبیه نباید زنش میشدی پدر و مادری که نتونن نقش والد بودنشون رو انجام بدن بچه ها چوبش رو میخورن
عزيز دلم داستانتو خوندم خيلي برات ناراحت شدم خدارو شكر ك داري از يه ادم نامرد جداميشي
انشالله بعد از طلاقت زندگي ب كامت باشه
واااا
از کجای حرفاش فهمیدی ؟
یه آدم روانی که تعادل نداره
.حتی مادر خودش ازش عاصیه
معتاد و وحشی هست.
خودخواه و مسئولیت نشناس هست.
چرا به یک آدم دیگه میگی که باهاش بمونه؟ چه دوست داشتنی؟
جواب عمر رفته اعصاب و نیرو و جوانی این زنی که دردل کرده رو شما میخوای بدی که میگی شوهرت دوست داره؟
اصن دوسش داشته باشه. بره گمشه دوست داشتن اینجوری
زنگ بزن خانه امن
معلومه باهوشی
توکل کن به خدا و بلند شو.
خیلی نهادها هستن که از زن مطلقه حمایت میکنن.
کار یاد می گیری
وام می گیری
رو پای خودت می ایستی
نترس
بندازش بیرون عوضی رو
حیف بچه ات هست.
به خاطر بچه ات هم شده ازش جدا شو
از اینجا می‌تونی پیگیری کنی
معذرت میخوام
آخه دیدم نوشتی از حرفات معلومه شوهرت دوستت داره.
یهو بعد از خواندن اون همه بدی هایی که شوهرش بهش کرده بود و کتکا و آزار و اذیتا، عصبی شدم.
فکر کردم از این خانومایی هستین که هر چی بشه میگن اشکال نداره و از دوست داشتنش هست که می‌زننت و این حرفا.
خلاصه عذر میخوام اگه بد و عجولانه برداشت کردم
هر اتفاقی ک برام میوفتاد به هیچکس نمیگفتم
یه روز تصمیم گرفتم به مامانم بگم
وقتی گفتم دیدم مامانم خیلیییییی حالش بد شد وکارش ب دکتر کشیددیگه تصمیم گرفتم هیچی بهش نگم
همیشه میگم پدرو مادر باید اینقدر برای بچه هاشون قوی باشن ک خدای نکرده اگر مشکلی برای بچشون پیش اومد بچه با خیال راحت بیاد بگه بچه بدونه پشتش محکمه خیالش راحت باشه نه اینکه بگه نه مامان بابا ضعیفن اگه گفتم حالشون بد میشه
اینجوری بچه میریزه تو خودش یا ب راه بد کشیده میشه
چون مامان بابا ضعیف بودن من تصمیم گرفتم مثل اونانباشم
تصمیم گرفتم رک باشم و نزارم کسی حرفی بهم بزنه الان هیچ کس جلو من جرعت نمیکنه ب خانوادم چیزی بگه یا انتقادی بهشون بکنه من باشم مواظب حرفاشون هستن چون جواب همه رو میدم ولی متاسفانه جلو شوهرم خیلی کوتاه میام
کوتاه اومدن جلو شوهر خوبه ولی ب شرطی ک شوهرت خوب باشه
داداشم متاسفانه راه کج رو انتخاب کرد اونم از تنهاییش بود رفت اونم نتونست قوی باشه
وقتی اونا رو میبینم میخوام قوس تر باشم
...
امروز قرار بود برم خونه بابام ولی شوهرم زنگ زد معذرت خواهی کرد منم یکم فکر کردم گفتم الان وضع خانوادم خوب نیست بزار پیش شوهرم بمونم اول یه حرفه یاد بگیرم ک بعد طلاقم بتونم رو پای خودم وایستم
چون محل زندگی بابام امکانات نداره
اینجا شرایطم رو خوب کنم ک بعد طلاق نیاز ب پول کسی نداشته باشم
هرچند خانوادم حمایتم میکنن ولی دلم نمیاد ب زحمت ببوفتن
الان بابام برام دفترچه گرفته هرماه یه مقدار پول میریزه توش برا پسرم گفت بزرگ بشه پول داشته باشه...
کسی از فامیلامون و خانواده خودم نمیدونن مشکل دارم ک میخوام طلاق بگیرم بچه ها خسته شدم از بس خودمو حالمو زندگیمو خوب جلوه دادم خسته شدم
میخوام با قوی شدن خلا های زندگیمو پر کنم
میخوام اینقدر قوی بشم ک پسرم و مامان بابام بهم افتخار کنن
پسرم الگوش من باشم
داستان زندگیت رو خوندم و واقعا ناراحت شدم . کاش تو نامزدی وقتی فهمیدی عصبیه جدا میشدی . ولی عیبی نداره ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازست . جونت رو بردار و فرار کن بخاطر بچه ات فرار کن . بزرگ شدنش بدون پدر و با آرامش براش خیل ی مفید تره تا زندگی کردن با پدری که عصبیه و هر روز شاهده تنش و دعوا و کتک کاری پدر و مادرش باشه . سعی کن یه کاری پیدا کنی و مستقل شی بعد از پدر و مادرت جدا بشی . امیدوارم زندگی روزای خوبش رو به تو و بچه ات نشون بده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
