چطور می تونم کاری کنم یه نفر دوباره نماز بخونه

هیچ کاری ک ب نظر من نمیشه کرد چون اقایون منطقین. تا قانع نشن کاری نمیکنن معمولا هم ک قانع اصلا نمیشن 

استارتر عزیز

نه من نه هیچ کس دیگه ای نمیتونه کمکت کنه

ممکنه ی حرکت اشتباهت باعث بشه شوهرت بیشتر از دین زده بشه بجای تاپیک زدن برو با ی مشاور درست و حسابی مشورت کن 

اعتقادی که با تبلیغ بیاد سراغ آدم یه روزی هم به راحتی غارت میشه 

همه ی ما فقط مقلد هستیم از بچگی بدون اینکه جواب سوالاتم ن رو درست بدن یه چیزهایی رو کردن تو مخمون حالا داریم نتیجه ش رو میبینیم 

یه چیزی رو بگم خلاص 

اعتقاد درست و محکم فقط در دوصورت بوجود میاد یکی اینکه در طول زندگی بارها مشکلات و ناملایمات و شواهد زندگی بهت یاد میده و تجربه میکنی و معتقد میشی 

و راه دیگه اینکه مطالعه فراوان کنی و جستجو کنی و فلسفه بخونی و کنکاش کنی تا پایه های شخصیت و انسانیت ساخته بشه 

والا دینی که با به دنیا اومدنت مهرش تو شناسنامه ت زده بشه همین میشه تظاهر یا ترس از خدا و جهنم 

لایک 1000

ولی در جامعه ما هیچ تفاهمی نیست 

البته من شنیدم اگه سوره نور در خانه زیاد تلاوت بشه اهل خونه نماز خون میشن 

توجامعه ای ک مرد بره سره کار از ده نفر یکی روزه باشه و بقیه بخورن و تازه وضعشون بهتر باشه هیچ کاری نمیشه کرد

خیلیها اینطوری شدن نه فقط شوهر شما 

مردم خسته ان اعتقادی نمونده ...

دقیقا میدونی چرا چون انقدر مشکلات زیاد شده دیگه کسی حاضر نیست تحمل کنه حتی کوچیک ترین تفاوت

اره راست میگی 

اصلا نمیتونیم بپذیریم که بقیه یه جور دیگه فکر میکنن 

نگرش ها فرق داره خوب 

خیلی سخت نیستا ولی کاش بتوتیم درک کنیم

نماز خیلی خوبه هیچ شکی نیس اما خیلیا رو دیدم که نماز میخونن روزه هم میگیرن بلانسبت چادریای گلمون چادر هم سر میکنن اما تهمت میزنن وجدان ندارن دروغ میگن گناهای خیلی بزرگ میکنن خانواده ها رو بهم میریزن شما بجای نماز نصیحتش کن اینکارا رو نکنه انشاءالله که اعتقادش برگرده و نماز هم بخونه اما خواهشا اینکارا رو بکن خیلی از ادمای به ظاهر مومن مشکلات زیای برای من درست کردن تو رو خدا غیر از نماز و روزه وجدان هم داشته باشین 

یکی از،دلایلی که اینجا همش دعواست همینه 

فقط تا میتونی سعی کن که اون رو تو تاثیر نذاره که خدایی نکرده تو هم اعتقادت برگرده.

عزیز همسر من به این شدت نه ولی عوض شد و یه کارایی کرد که ناراحت شدم و از پنج سال زندگیم سه سالشو افسردگی گرفتم. روزایی که باید از بارداریم و به دنیا اومدن بچه م لذت می بردم زهرمارم شد فقط به خاطر این که نمی دونستم چه برخوردی داشته باشم. کلی پیش مشاور رفتم. آخرش میدونی چی شد. با خونسردی صبر کردم و ناراحتی مو تو چهره م نشون دادم. وقتی بعد چهار روز پرسید چی شده که ناراحتم گفتم تو این کارارو کردی و اینا خیلی منو آزار میده... قبول کرد و توجهشو بیشتر کرد. نمی گم مشکلم کامل حل شد نه هنوزم میلنگه ولی خب از لحاظ روحی برای خودم خیلی بهتر شد. شوهر تورو نمیدونم ولی شوهر من مرد فوقوالعاده لجبازی بود و واقعا از در جنگ وارد شدن تاثیری نداره. اصلا کاری به مسایل مذهبیش ندارم. تو احساس کردی شوهرت به کمک احتیاج داره س کمکش کن ولی از راه درستش.