یکی از اقوام نزدیک شوهرم(مرد) (خودشم متاهله)چند سال اول زندگیمونو باهامون حرف نزد و قهر بود چون فکر میکرد منم میتونه مطیع خودش کنه اونقدر تو خانواده نفوذ داشت و ازش میترسیدن که خود رای بودن من واسش شد کینه ی شتری و ....بعد چند سال به خواهش و توصیه دیگران و صلاح خودمون باز باهم دوست شدیم و رفت و آمد شروع شد اما حالا اونقدر بهم توجه میکنه اونقدر توجه میکنه که گاهی حتی فکر میکنم منظورش چیه از این همه توجه...گاهی ام میترسم خیلی میترسم که با این همه توجهش نکنه یه جور دیگه تو ذهنم بزرگش کنم و...(قابل گفتن نیست)...کمکم کنین...
همواره حدود رو حفظ کن
مثلا توجهش در چ حده نظر همسرتون چیه ؟
چیکارمیکنه
اون فرد پنجاه درصد قضیه ست
پنجاه درصد رابطه هم شمایید ک اگر رفتار سنجیده و متعادلی داشته باشید ؛ ایشون هم بعد از مدتی از این تب و تاب میوفتن و عادی میشن
چه نسبتی باهاتون داره اینش مهمه
سربسته توضیح دادی منم سربسته میگم بهش رو نده
میخواد مخت رو بزنه ، بعد ازت سوتی و ضعف بگیره، بعد هم.....بعد هم آبروتو ببره و بهت ثابت کنه که هیچی نیستی
مبهمه نمیفهمم منظورت از توجه چیهو چه نسبتی داره
رابطه با دوست رو به رابظه با فامیل ترجیخ میدم
هم بیشتر خوش میگذره هم ادم خود واقعیشه
نه ریا
روابط را کات کن فورا
جلوی شوهرت برات غذای مورد علاقتو میخره؟!!!!
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
