عزیزم اینو نمیگم که دلداریت بدم، من ۳۲ سالمه شوهرم ۵۰. بخاطر یه زن همسن من که کارگرشه از همسرش بعد ۱۷ سال با دوتا بچه جداشد. من بعد ازدواج فهمیدم دلیل طلاقش چی بوده. در ظاهر به خودش میرسه موهاشو رنگ میکنه، به نظر همه باکلاس میاد ولی چه فایده این کارو میکنه که سر کار جلوی اون هرزه خودشو جوون نشون بده. خودشو کشت تا من راضی به ازدواج شم الان میدونم همچنان با اون هرزه در ارتباطه. حالا ما که الان رابطمون افتضاحه من همش خودخوری میکنم که چطور انقدر روحیه داره که به خودش برسه. یه کم بیشتر به خوبیای همسرت فکر کن عزیزم
یه جوری رفتار میکرد باهام که کلا فکر میکردم تا آخر عمرم مرد ازین عاشقتر پیدا نمیکنم. الانم خانوادم قبولم نمیکنن جدا شم هیچ مدرکی ازش ندارم خیلی محتاط شده زنیکه هم از خداشه لو بره منم مثل اولیه جداشم ولی در ظاهر باهاش همکاری میکنه و هماهنگه که از دستش نده. خودش و خونوادش رو از فلاکت و گشنگی کشیده بیرون با پولای همسر من. دنبال ردیف کردن مقدمات جدایی ام جوری که کمتر ضرر کنم
اولامن طرف حرفم استارتربودچون شرایطش روگفته بود من اومدم توزندگی تودخالت کردم؟لابدیه چیزی بوده که طلاق گرفتی وپای بقیه نزاروالکی اقامون اقامون راه ننداز.صلاح مملکت خیش خسروان دانندتوخودت تاراضی نباشی هیچ بنی بشری مجبورت به طلاق نکرده.بعدش من فکرنمیکنم زندگی بامردهرزه خوب باشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
