منم مثل شما دو تا دختر دارم.با این تفاوت که دختر اولم از وزن و قد گرفته تا رشد هوش و...درجه یک و عالی بود.به جرئت میگم غیر از سرماخوردگی هاش دیگه غصه ای نداشتم که این بیماری ها هم طبیعیه.اما دختر دومم پوستم رو کند.اذیت و استرسی نبود که نکشیده باشم سر دومی.اما عجیب دومی رو بیشتر دوست دارم.هیچ وقت از سختی بچه داری ننالیدم و آرزوی نبودنش رو نکردم.
هر مادری حاضره تمام دردهای دنیا جمع بشه تو وجودش اما پاره تنش یه عطسه ساده نکنه.
استارتر اون تاپیک رو قضاوت نمیکنم شاید خیلی اذیت شدند اما دست اون بچه نبوده این مشکلات.باید به سختی های زندگی به عنوان یک امر طبیعی و غیر منفک نگاه کرد.