يك نصيحت
من دوتا خواهرشوهر مجرد دارم واقعا اذيتم ميكنن
ميدوني چرا؟؟ چون اوايل خيلي بهشون رو دادم... يعني چي؟؟ يعني به هر مناسبت روز دختر- روز دانشجو- روز فلان بيسار براشون كادو خريدم- تبريك گفتم-درحاليكه ازونور هيچ خبري نشد
يكبار يادمه يكيشون غيرمستقيم يك چيزي دلش ميخواست گفت وقت نكرده بخره باورت نميشه من از ساعت 4 تا 10 شب پياده داشتم ته بازار تهران و مناطق اطرافشو درمياوردم پيدا كنم براش
و حتي يك تشكرم نكرد تازه برگشت گفت من اينجوريشو نميخواستم!!!
هرجا ميرفتيم اصرار اصرار بياييد بريم پولشم ما ميداديم درحاليكه درامد جفتشون دوبرابر ما بود
من هميشه فكر ميكردم عيب نداره بزار بفهمن نميخوام برادرشونو بگيرم و ميخوا مباهاشون صميمي باشم
ميدوني نتيجه چي شد؟؟ اين كاراي من تبديل به وظيفه شد دوسال كه گذشت وديدم از طرف اونا هيچ اقدام مثبتي اتفاق نميافته و اصلا جبران نميشه منم قطع كردم كارامو بعد به جاي اينتازه توقع ايجا دشد كه داره بي احترامي ميكنه يعني لطف منو گذشت بودن به حساب حق مسلمشون چون زياد تكرار شده بود... محبت زياد مرض مياره عزيزم
هرچند من ديگه همه رو كات كردم اما فكر ميكنم اگر ازاول بهشون رو نداده بودم و خودمو گرفته وبدم الان اونا دنبال من بودن
شما عروسي و اون وظيفشه دنبالت باشه تا توي خانوادش جا بيافتي اينو يادت باشه