الان که دقت به جاریم میکنم میبینم واقعا مشکلات زندگی من یک هزارم اون هم نیست ولی اون خیلی در لحظه شادتره خیلی
ناخوداگاه گوشی رو امروز قطع کردم گفتم برو بابا چقدر سرخوشه تو این وضعیت کشور و نگرانی ها...یعنی باز مغزم نمیخواست بپذیره میشه در لحظه هم باشی
بچه هاش چه مدلی هستن؟
به لحاط روحی میگم
منم نمیتونم اصلا درلحظه زندگی کنم.. کلا تا ده سال دیگه رو دارم فکر میکنم.. چی میشه.. چکارکنم این بشه
من ۲۰ سالم اینطور ایم
برا کوچیک ترین چیز عصابم میریزه بهم.فکرم درگیر میشه
شاید تا چند ماه بهش فکر میکنم
خودمو سر زنش میکنم
و خیلی بده
هم سنامو میبینم افسوس میخورم
اره.اقعا خوش بحالشون،من مشکلی ندارم ولی برا همه چی از بارون و دلار و همه چی غصه میخورم:(((
تو جنگ 12 روزه با غم فراوون و کلی اشک راهی بازار شدم اونم برای خرید اقلام ضروری شبش فقط 2 ساعت خوابیده بودم
باورتون نمیشه سر خیابونمون جاریمو دیدم داشت خرید میکرد چنان لبخندی میزد چشماش برق میزد داشت با زن سبزی فروش حرف هم میزد و خوش و بش میکرد روم رو کردم اونور که حتی از شدت بدحالی حال نداشتم انرژی نداشتم باهاش حرف بزنم اصلا دلم نمیخواست ببینمش خیلی خیلی غم داشتم حالا هیچ طوری هم نشده بودا از استرس از فکر اینده ولی اون داشت خرید میکرد ..باور کن تو اون وضعیت گفته پیش خودش برم یه اش امروز بار بگذارم خخخخ
درسته همه مشکل دارن...اما درجات مشکلها با هم متفاوته
اینکه کسی در لحظه حال زندگی میکنه و واقعا آدم متوجه شاد بودن درونیش میشه بیشتر بخاطر کم بودن مشکلاتشه...مثلا یکی مشکلش اینه که بین ماشین nمیلیاردی وmمیلیاردی کدومو انتخاب کنه
اما یکی مشکلش اینه که اگه کلیه شو بفروشه برا درمان بیماری بچش ،سرنوشت جسم خودش چی میشه...
قطعا مورد دوم نمیتونه تو زمان حال زندگی کنه و خوش باشه
تو اون جنگ 12 روزه باور کن اگر بهش زنگ میزدم میگفتم بریم تفریح میومد....هیچ وقت به هیچ مناسب و مهمونی و جشن و بیرون رفتنی نه نمیگه
