چرا بچه دار میشید⁉️⁉️⁉️

اگه تمام اینارو داشته باشه مشکلش چیه؟ آیا همه دارن؟ اصن مگه ما میگیم بچه نیارین؟ میگیم اول تمام شرایط رو واسه فراهم کردن بهترین زندگی براش فراهم کنین بعد 

عشقی که تو وجود مادر هست باعث میشه مادر همه تلاشش رو سمت ایجاد حس خوشبختی و شادکردن بچه ببره جنس عشق و لذت مادری تاتجربه نکنی نمیدونی چقدر شیرینه هیچی تو دنیا جز خنده بچت حالتو زیر رو نمیکنه برای بچه هم حس امنیت روحی ایجاد میکنه زندگی هیچوقت آسون نبوده زمزمه ج نگ همیشه بوده و اینکه نیاز سلیقه تفکر تصمیم آدما باهم فرق داره همونجوری که بعضیا دوس ندارن ازدواج کنن یا دانشگاه برن و.. بچه دارشدن هم شخصیه ، من یکساله مادرشدم خیلی مسئولیت داره و فداکاری میخواد ولی عشق عشق عشق واحساس مادری یه چیزناب

کسی که به خودشناسی رسیده باشه بچه آگاه بدنیا میاره با باورهای جدید و آموزش خودشناسی💫

دقیقاً دوست عزیز .نگرانی‌ شما در مورد آینده و این همه گرونی کاملاً منطقیه. ولی یه چیزی هست که باید یادمون باشه: ما ایرانی‌ها مگه در دوران جنگ هشت ساله، ازدواج و بچه‌دار شدن رو ول کردیم؟ اون موقع که خطر واقعاً جدی و دم دست بود، مردم زندگی‌شون رو متوقف نکردند. با همون امید به فردا، ساختند و ادامه دادند.

البته این هم درسته که یه عده‌ای هم مثل شما می‌ترسن و تصمیم می‌گیرن فعلاً بچه نیارن، که اینم تصمیم خودشونه و قابل احترام.

اما اونایی که بچه دار میشن، معمولاً به خودشون میگن: ‘اگه همه‌اش بترسیم و منتظر بمونیم که همه چی درست شه، شاید زندگی کردن رو از دست بدیم.’ انگار به خودشون می‌گن که این مدل زندگی کردن و فقط ترسیدن، خودش یه جور اذیت کردن خودمون و لذت نبردن از زندگیه. حرف حساب اینه که آدم نمی‌تونه منتظر دنیا بمونه تا گل و بلبل بشه تا زندگی کنه، باید تو دل همین شرایط ساخت.

هعععی

هیچ چیزی وجودنداره که ازخدابیشترتعیین کنه .خیلی هاحتی با جلوگیری هاشون باردارشدن 

شما مسئول زندگی بقیه نیستی ، اینو دارم بدون هیچ گارد و ناراحتی میگم‌، ذهن آدم خیلی چیزا ازش میگذره ولی قرار نیست خودمون با این فکر ها آزار بدیم ‌.

والا سال ۶۰ هم آب نبوده جنگ هم بوده همه ۸ تا ۱۰ تا ۱۲ تا زایدن که نسل الان همونا هستن . 

جنگ و مشکلات همیشه بوده ‌.

نمیشه که زندگی نکرد .

ولی این تاپیک شما حال اون مادری که بچه ناخواسته دنیا آورده خیلی روزای بدی گذرونده و سعی کرده کنار بیاد رو بد میکنید‌ .

آره بچه نباید در حسرت بزرگ بشه و باید شاد باشه

اونایی که فکر میکنن قراره با بچه آوردن موجودی رو بدبخت کنن واقعا تصمیم درستی دارید میگیرید احسنت به این پذیرش شما 

کسی که این فکرو میکنه قطعا خودش با احساسات بد و احساس بدبختی زندگی میکنه و این حس رو به بچش عم انتقال میده و القا میکنه و همین که تو ذهنشه پیش میاد

 پس نیوردن بچه بهترین تصمیمه براش

شما دوس داری عزیزم شاید اون بچه واقعا دوست نداشته باشه

مثال میزنما همین جنگ ۱۲ روزه اگه نوزاد داشتی و خدای نکرده جنگمون شدت بالایی داشت و تلفات داشت دور از جون (اینا مثاله فقط)مثلا نوزادت آسیب میدید با خودت چی میگفتی ؟

فامیل ما بچش تازه به دنیا اومده بود اینقدر حالش بد بود دو سه بار بردنش بیمارستان از استرس دیونه شده بود میگفت خدایا اگه بلایی سر این بچه بیاد چیکار کنم!

فقط مثاله دوستان عزیز هیچکس ریپلای نکنه تبادل نظر بین من و دوسته عزیزمونه

والا من بعد ۱۸ سال هنوز دوست ندارم و نمیخوام

اگر‌ بعدا نظرم عوض شه فقط به خاطر ارثه . وگرنه اصلا بچه دوست نیستم