عزیزم به خاطر پسرت برو دکتر روانشناس .اصلا یعنی چه که نمیخوام رابطه خوبی با شوهرم داشته باشم .اصلا خودت شوهرت هیچ این بچه حق داره پدرومادری داشته باشه که بهم عشق بورزند.هرکسی یک شرایطی در زندگی داره خواهش میکنم زندگی بپذیر وباهاش جنگ نکن.ان شاالله خوشبخت وعاقبت به خیر باشی
استاتر من حستو درک میکنم تو نامزدی قبلیم اولش عاشق شدم، ولی هی به تدریج نگاهش که میکردم چندشم میشد، خدایا منو ببخش کم کم متوجه شدم پاش پرانتزیه، یجوری راه میرفت انگار پنگوئن، تن صداش چندش بود، دهنش گشاد بود... بی عرضه بود، بیشتر شبیه دخترا بود تا مردا، همش مینالید در حالی که وضعشون سکه بود یعنی اینطوری بگم کل خونواده پزشک، اصلا نگم برات، منی که یه زمانی از خدام بود تو یه خونواده برم که ماشین زیر پاشون ۳، ۴ میلیاردیه، بعد یه مدت حاضر بودم یه چیزی بهشون بدم گم شه بره فکر کن همش مینالید انگار زنا و من باید آرومش میکردم ... خداروشکر عقد نکرده بودیم، حلقه رو پس دادم. الان چندساله ازدواج کردم، شاید تو اون رفاه نیستم و خداروشکر ارامش دارم، من قشنگ درکت میکنم ولی یه چیزی میخام بهت بگم باهاش یمدت نجنگ بزار یکم بچت برگتر بشه برو تو احتماع، سرکار که یکمی تو محیط خارج از خونه باشی و دستت بره تو جیب خودت و بعد تصمیم بگیر، من کامل میفهممت
استاتر عزیزم شما افسردگی داری بهت پیشنهاد میدم تاپیک مامانل رو بخونی اون تجربیات درمان افسردگیش رو گذاشته ...واقعا تاثیر داره کارهایی که گفته ،نیاز ب قرص و دارو هم نیست چون بچه شیر میدی ، تگت میکنم عزیزم
اگرم ایتا داری تو ایتا هم کانال داره
