اولا ما فقط بدون خدا نمی تونیم زندگی کنیم
بدون همه آدما تاکید می کنم همممه آدمای زندگیمون می تونیم به زندگی ادامه بدبم
دوما به نظر من شوهرت حق داره و مشکل احتمالا از خودته
آیا به شوهرت حس قدرت داده ای؟
آیا از نظر مالی تلاشی برای مستقل شدن کرده ای؟
آیا از نظر شخصیتی شخصیت مستقلی داری یا وابسته ؟ هیچکس از آدم وابسته خوشش نمیاد
آیا برای بهتر کردن طرز حرف زدن و رفتارت تلاشی کرده ای ؟
و.....
همش میگی من این همه دوسش دارم چرا با وجود دوست داشتن من میخواد بره!!! ، چون ۹۰ درصد این دوس داشتن رو باید برای خودت میزاشتی و ده درصد باقی مونده رو به اون میدادی اما تو همشو به همسرت داده ای و الان از وجود خودت هیچ بخش دوست داشتنی ای باقی نمونده
مشکلت رو در درون خودت بگرد بیرون از خودت خبری نیس