من تو یه ساختمون با مادرشوهر و جاریام زندگی میکنم
رابطمون فوق العاده صمیمیه
ینی بیرون هرکی مارو باهم ببینه فک میکنه خواهر همیم ولی تو خونه همه حد و مرز خودشونو دارن تو کار هم دخالت نمیکنیم و از رفت و آمد هم خبر نداریم و بینهااااایت احترام همو داریم
مادرشوهرم اوایل یکم میپرسید کجا میرین کی میرین دید مایل نیستیم ب جواب اونم دیگ نپرسید
اگ از اول حد و مرزارو رعایت کنین مشکلات کمی پیش میاد
خونه چهل متری پایین شهر اصلا شهرک خارج شهر شرف داره به داخل یه ساختمون بودن با خانواده شوهر
بگو عزیزم خودت بهتر میدونی ماشین جز سرمایه حساب نمیشه ،بعدم بحثو تموم کن یه روز دیگه دوباره بهش بگو ،بگو تو خیلی برادر خوبی هستی من برادم انقد خوب باشه رو تخم چشام میزارمش مثلا بگو اون روز خواهرت بجا تشکر ببین چیا گفت ،کم کم لینا رو خرد خرد بهش بگو بدووون دعوا و ادامشو نده ،خودش کم کم به فکر فرو میره ،فعلا از یه خواهرش شروع کن همرو با هم نشوری
کاش مستاجر بودم تا بیام پیش مادرشوهر تو ی طبقه زندگی کنم💔
منی که سه سال باهاشون تو یه ساختمان بودم دوازده سال هم هست جداشدم هرموقع یادم میاد خودمو لعنت میکنم چرا اونجا رفتم زندگی کردم
بنظر من آدم خودش،چارچوب برنامه هدف داشته باشه اصلا مشکلی براش پیش نمیاد
