شوهرم یه شهردیگه کارمیکنه هفته ای دوروز میاد، اخرهفته ها میگ پاشو بریم خونه مامانم، میرم میبنم یچه خواهرشوهرم، برادر شوهرم سرماخورده،،، بچه منم میره بازی میکنه مریض میشه میایم خونه تا یه ماه خوب نمیشه وقتیم اونجا یا توخونمون میگم چرانمیگن بچشون مریضه دعوام میکنه..
خونوادشم میگ بچه ما مریض نیست عادتشه دماغشو بکشه...شوهرم رو حرف اونا حرف نمیزنه. خیلی دلم خونه....
میشه بیاین تاپیک اخرم عکس لباس گذاشتم نظربدیین🥲
نرو خونشون
بهونه کن بگوش حالم خوب نیست
میخوام توخونم پیش بچم باشم
خودت و شوهرت چندسالتونه؟؟؟
شوهرت هنوز به بلوغ فکری نرسیده
شوهرم ۳۳من۳٠
امروز برگشته بهم میگ میبرم بچرو سرمام خورد خوب میشه منم شب قراربود بریم بهم برخورد گغتم اصلا نمیرم مادرش هشت شب زنگ زده میگ نمیاین برگشته میگ این نمیاد چیکارکنم میگ بچم مریض میشه... منم میگم چراانقد بچه ننه ای بگو بچمو مریض میکنن بچه هاشون... بخدا بیچاره دخترم انقد سرماخورده نگفتن تاماه ها خوب نمیشه
رفته اتاق نشسته که من شام نمیخورم و قیافه گرفته که چی خثنه مادرم نرفتی. ازاولش همین بوده پنج ساله روزمون همینه من باید بله قربان خونوادش باشم تااقا خوشش بیاد باهام خوش باشه
هرچی میخواد بگه
بمون سر خونه زندگیت
محلش نزار
به دخترت یادش بده
باهاش نره گریه کنه
بمونه پیشت
محلش نمیدم ازاین ببعد اینو بار هزارم بخودم گفتما ولی نمیدونم چرابعدش یادم میره ادم حسابش میکنم، ودراخر حرف میشه خونوادش جون دلش اونان... من هرچی به عقب برمیگردم میبنم این مرد ازاولش واس خونوادش جون داده ودرحالیک اونان ی ماه این نره سمتشون نمیگن کجاست
