من میتونم چند تا مهارت لازم برای کاری رو به مدت معلوم تمام کنم یا مثلا همین زبان انگلیسی ده سال تو برنامه‌م بوده و با اون که خیلی زبان رو دوست دارم میتونستم همون موقع دو سه سال وقت بذارم ولی تا الآن کش اومد یا استعدادهای ورزشی دارم که نرفتم سمتشون ولی تا یکی پیشرفت میکنه خصوصا تو کاری که من استعدادشو تمام و کمال دارم یهو دچار یه جرقه میزنم که حرکت کنم پیشرفت رو دوست دارم ولی سست میشم و دست میکشم
فقط تا دوران مدرسه اینجوری نبودم و هر کاری رو در زمانش انجام می‌دادم ولی همیشه ته هر کاری رو باز میذارم با اون که زمان بستنش خیلی قبل‌تر ممکن بوده
خیلی حس بدیه انگار مغزمو عوض کردن انگار نباید تنها بشم باید برای الهام گرفتن رشد بقیه رو ببینم اصلا تقلید منظورم نیستا با دیدنشون اون نیروی درونیم برای پیشرفت فعال میشه
چیکار کنم اصلا چرا اینجوریم؟
