حقیقتا داستان اینه که من نمونه انسانی قبول شدم
و خیلی هم علاقه دارم به دروسش و به رشته حقوق
خیلیم تو رشته های دیگه تحقیق کردم و که تعصبی تصمیم نگیرم ولی بعد اینکه جواب نتایج نمونه دولتی اومد انگار وقتی که همه چی قطعی شد من یه چیزی افتاد به جونم که همش به ریاضی فکر میکنم عذاب میکشم چون میدونم الان هرکسی بخواد منو ببینه میگه وا تو که درست خوب بود چرا رفتی انسانی
از طرفی وقتی فکر میکنم من تو نهم خودمو میکشم تا ریاضی ۱۹ و نیم بشم ارزوی ۲۰ بدون ارفاق تو دلم موند
نگرانی و فکر اینده دیوونم میکنه. پدرمادرمم خیلی دوس دارن فرهنگیان قبول شم اما اونم متقاضی بیشتری داره تو انسانی سخت تره
از طرفی میگم مدرسه شروع میشه این حس و حالم بهتر میشه اما واقعا دیگه نمیدونم خسته شدم از فکر و خیال
من فکر میکردم حسابداری و روانشناسی فقط برای انسانی ان امروز فهمیدم شناورن. خواهش میکنم خواهرانه یه چیزی بگید که اروم شم و بفهمم دارم چیکار میکنم ببخشید که زیاد شد🤝🏻
