احتمالا هم کلاسیاش این مدلی ان خودم تا وقتی مدرسه دولتی بودم زیاد اهمیت نمیدادم ول یادمه رفته بودم غیزدولتی اونجا اگه کیفو کفشت مارک نبود مسخرت میکردن یا اگه وسایلت ترند نبود زیاد باهات گرم نمیگرفتن از شانسم اون سال داداشم بدنیا اومده بود و کسی نبود منو ببره خرید لوازم تحریر
مسخرست ولی رفتاری که اون زمان همکلاسیام بابت این موضوع داشتن باعث شد خجالتی و گوشه گیر شم و تو ارتباط کم کم به مشکل بخورم و همیشه خودمو نسبت به همسن و سالام دست کم بگیرم
من خودم همیشه بهم میکفتن اگه فلان خوراکی رو ببری شاید دوستت نتونه بیاره
من وضعم خوب بود ولی چندتا دوستام ن
اون لحظه کارم فشنگ بود ک درک میکردم
ولی باعث شد در ذهنم این شکل بگیره ک همه جا اول ناراحتی بقیه رو در نظر بگیرم و این بدترین نتیجه از اون رفتارم بود
کسی ک مخالفه ریپلای نکنه چون واقعا حوصله این بحثای الکی رو ندارم🙂
از اول اینطوری عادت دادید دیگه
سلام عزیزم شهر ما کوچیکه قیمت خونه تقریبا بالاس خدا روشکر یه خونه مستقل داریم با یه آپارتمانی يه باغ هم تو روستا يه ماشین هم داریم ولی ما قسط زیاد داریم ولی دختر بزرگم کلاس سومه امسال از پیش دبستانی یکسال در میان براش لباس خریدم با کیف ولی کفش چون کوچیک میشه میخرم دخترم هم اینقدر عاقله میگه لباس مدرسه مهم نی بعد اصلا مثل دوستاش بهونه نمیگیره ولی لوازم تحریر يه دونه دفتر کرومی خریدم بقیش دفتر دولتی ولی رنگ جنس عالی خریدم دخترم خیلی باهوشه خداروشکر و عاقل دختر عموش لباس مدرسه هر سال میخره بهش گفتم دوس داری برات بخرم گفت نه مامان جون درس مهمه نه لباس کاملا مستقل دخترم
قشنگ تو این تاپیک دیده میشه چقدر موفق شدن ذهن های فقیر از مردم درست کنن 🙂
