یکی از نزدیکان من یه دختر داشت حالا وضع مال خوبی ام نداشتنا ولی از کوچیکی لوسش کردن هرچی میخواست شده باقرضم تهیه میکردن بهترین لباس لوازم تحریر گوشی خدا شاهده الان که دختره ۲۱سالشه دهن پدر ومادر وصاف کرده ازبس خرجش زیاده بابا مامانش هردوسرکارن تا خرج این یه بچه دربیاد سالی دوسه بار گوشی عوض میکنه سالی چندین دست لباس گرون ماشین خریدن براش مامان باباش پیر شدن ازدستش وای من به چشم دیدن رو دادن وخرج اضافی برا بچه عاقبتش چیه
دختر منم‌همینه
امسال دیگه گفتم نمیبرمش با خودم ،خودم میرم هرچی لازم باشه میخرم چون خودش باید هرچیز گرون و فانتزی ای برداره
اره دقیقا
بعدم این برا بچه های قدیم صدق میکرد نه دهه نودی های الان که حتی اکه شمام ملاحظه دیگران رو بکنی و نگیری تو مدرسه بچه های زیادی هستند که همه چیزشون رو به رخ بچه های ما بکشن و براشون حسرت بتراشن
فک کنم دخترا بیشتر فانازی پسند و قرتی ان
چ تفکراتی.چرا باید ب بچه ای ک خانوادش توان مالی محدودی دارن القا کنیم ک لایق بهترینایی لایق گرونترینایی. اصلا چرا باید اینچیزارو بکنیم تو ذهن بچه ها حتی ثروتمندش ک‌باهاش رشدم کنن فردا از پس خواستشونم برنیایم یا وارد بازی چشم و هم چشمی و تجمل و این داستانا بشن.
پسر منم به شدت بی فکره رفت لوازم تحریر بخره گفت خودکارم بخر برا سال دیگم نخوای سال دیگه خودکار بخری
نه اندازه جیبم براشون خریدمیکنم....
عزیزم،آخه وقتی بهترین هرچیز رو نمیتونیم یا سختمونه فراهم کنیم براشون چرا ب این دنیا بیاریمشون؟
کمترین کاری ک میشه براشون کرد تو این دنیای بد،همینه
بعضیا فکر میکنن خرج و تفریح خوب مساویه با قدرنشناسی محض
ولی اگه مادر پدر مدیریت کنن اصلا این نیست
