این تاپیک ادامه تاپیک های قبلیمه که به این نتیجه رسیدم زنیدکه خرج داره ارج داره و اگه خودتو دست کم بگیری براشون بی ارزش میشی
خلاصه اینکه: من دانشجو معلمم و حقوقمو برا شوهرم میریختم همیشه هم کم خرج و قانع بودم
هفته قبل سالگردمون بود و سوپرایزش کردم پریروز تولدم بود با یه تبریک تلفنی کار رو جمع کرد و نه کادویی نه کیکی هیچی
منم دیشب رفتم نزدیک ۶ میلیون خرج کردم و لباس و کیف و کفش خریدم
منتظر یه جرقه بودم که دعوا رو راه بندازم
شوهرم با خنده گفت دیشب ۶ تومن پول تموم کردی اینطوری بخوای هرماه خرج کنی نمیتونیم ماشین بخریم
منم گفتم از این به بعد برنامه همینه من اگه حقوقم دست خودم باشه ۶ ماه دیگه ماشین میخرم
