حالا من میگم برادر خواهر داشته باشه با اونا بازی میکنه کاری ندارع
عزیزم چکار ب شوهرت داری
خودت اونقد بزرگ شدی ک بتونی از بچت حمایت کنی
و اجازه ندی بهش دعوا کنن
نه اینکه منتظر باشی باباش حمابت کنه
بعدم برا مهمونی ها براش خوراکی ای چیزی بخر ک دوست داره بعد تشویقش کن بشینه
خواهريا برادر داشته باشه كه خيلي خوبه، اما اصلا اين فكرو نكن كه رفتارش بهتر ميشه يا همبازي پيدا ميكنه و از شيطنتش كم ميشه، تازه اعصاب خورديات شروع ميشه، با هم دعوا و زد و خرد دارن، حسادت دارن،،، اين ميگه مامان آبجي منو زد، اون ميگه نخير اول داداش منو زد،،، مامان بدبختم اين وسط كه طرف كيو بگيره
صاحبخونه هم صبری داره
بنده خدا خانه تکانی کرده بعضی بچه ها مثل زلزله اند دور از جون
بدتر از اونم رفتار مادرپدرشونه که هیییچی نمیگن
اونا یه طرف
اینکه آدم پاشه بچه خودشو دائم نهی کنه هم بده خیلی بده
به دیگران اجازه میدی به بچت نهی کنن
چرا بیشتریا فک میکنن من منظورم با صاحبخونس
منظورم با اون پدر مادرهایی که خودشونم تو اون جمع بچه دارن
بايد نشون بدي كه دوست نداري كسي بچتو دعوا كنه، چون كسي غير از پدر ومادر بچه، حق تربيت و امر و نهي كردن بچه رو نداره
من خودم مهمون میاد خونم کل خونه رو بچش بهم بریزه هیچی نمیگم چرا اول که خودم بچه نداشتم به رو میاوردم ولی خودم بچه دار شدم واقعا درک میکنم و کاری ندارم تمیز میشه دیگه
چقد بد .پسرای منم خیییییییییییییلی شلوغن و اذیتای بدی میکنن اما چ میشه کرد باهاشون میسازم هر جا میریم من آماده باشم ی لحظه نمیتونم بشینم. همين دو سه روز پیش رفتین خونه بابام پسر بزرگترم گوشی مامانمو گرفته بود زیر شیر آب میگفت کثیف بود شستمش
قبلا زياد خونه خواهرم ميرفتم، اما وقتي ديدم دائم به دخترم گير ميده، يا چندبار گفت تو جلسه ساختمون بهمون تذكر دادن كه خانم فلاني ، فلان روز مهمون داشتيد چقدر اذيت كردن، ديگه نميرم، مگر اينكه با اصرار دعوت كنه و برم، سريع هم برميگردم،،، درحاليكه وقتي ميان خونم، كل خونمو پسرش كن فيكون ميكنه، به روم نميارم كه يوقت ناراحت نشه، دندون رو جيگر ميزارم، هيچوقتم هيچجا حرفي نزدم از اذيتاي پسرش،، بهرحال صاحبخونه و ميزبان وقتي مهمون دعوت ميكنه بايد تحملشم بالا ببره، بچه رو كه نميشه بست و بهش گفت يه جا بشين
