و اونم زیاد ندارم
باورم نمیشه ک انقدر تنهام
دوست صمیمی ندارم با خانوادم رابطه نزدیک و صمیمی ندارم و ازشون دلخورم
تنها زندگی میکنم
و انگار مهجور و منزوی ام
دلم یه زندگی میخاد با رفت و امد
با آدمهای زیاد
آدمهایی میخام ک بتونم باهاشون برم جایی
بتونم باهاشون بخندم
من مگه خدام ک انقدر تنهام ؟