پدرم یکساله رفته از پیشمون و مادرم تنها مونده حسابی بی قراری میکنه هیچ حسی به زندگی نداره هیچی خوشحالش نمیکنه
بچه هام ازدواج کردیم هممون و مادرم خیلی غصه میخوره
وقتی میرم پیشش اذیته از خالت عادیش درمیاد و همش آه مبکشه
نمیدونم چیکار کنم براش شدیدا عذاب وجدان دارم که نمیتونم کاری کنم
مادرم تهرانه خودم یکی از شهرای نزدیک تهران زندگی میکنم نیم ساعت چهل دقیقه فاصله داریم
دوس دارم تند تند برم پیشش 🥺😔
تنهاس خونه؟ شرایطش نیس مثلا صبح تا شب پیش شما باشه؟ ی روز خونه مادرش و....
نمونه تنها هی فکر و خیال کنه
تو شهر ما مرکز و مجموعه‌هایی هستن که با مبلغ کم میتونی ثبت نامش کنی، سرویس و اردو و دورهمی و کلاسای آموزشی دارن، که شرکت کنه و دوستای جدیدی پیدا کنه. البته اگر شخص اجتماعی باشه و از این محیط‌ها خوشش بیاد.
منم بابام فوت شده دقیقا مثل شما هممون زود ازدواج کردیم خیلی تنهاست و هیچ کاری نمیتونم براش کنم خیلی غصشو میخورم
شدیدا به پدرم وابسته بود، الان تو خرید یه نون از نونوایی مونده برای خرید نون استرس میگیره
چند دفعه زنگ میزنه الان سر ظهره نانوایی خلوته برم یا نه بعد از ظهر برم
بخدا دیوانه میشم گاهی
میتونی پکیج ماساژ براش بگیری. استخر ثبت نامش کنی. اگه مذهبی هست، تایم برنامه‌های مسجد محلتون رو بگیری (مثل انعام و انواع روضه خوانی) بگی بره و شرکت کنه. هر روز یه تایمی رو در نظر بگیرین و تماس تصویری صحبت کنید و از اتفاق‌های روزمرت براش تعریف کنی. گاهاً از چیزهایی که خوشحال میشه براش بخری و پست کنی براش. اگه غذا یا خوراکی‌هایی که دوس داره رو میدونی، تایم نهار یا شام از اسنپ براش سفارش بدی بره خونشون.
اره غذا و شیرینی و حتی نون رو فکر کردم بهش ولی میدونم بهش برمیخوره فک میکنه چون شوهر نداره اینجوریه یا ترحم کردم یا شوهرم راضی نیست
ولی واقعا خیلی تو فشارم نمیدونم چه کنم
سرای محله نزدیک خونه مامانم زنگ زدم کلاس خیاطی داشت ولی مامانم نرفت
یا مسجد گاهی ختم انعام و اینا میذاره ولی نمیره اصلا
انگار تنهایی دلخوشی نداره براش
حتی وقتی تنهاس غذا درست نمیکنه حوصله غذا درست کردن نداره
نه باور کن شدیدا حساسه
مثلا خالم گفته بیا بریم فروشگاه خرید کنیم، به من داشت میگفت خاله داره بهم ترحم میکنه حوصلشو ندارم
خیلی حساس شده از هرچیزی ناراحت میشه یه ساعت گریه میکنه تا حدی که دماغش زخم میشه
