سلام دوستان قشنگم امیدوارم کمک کنید این تایپک پربازدید بشه یا هرکس به نظرتون لازمه ببینه رو تگ کنید
این روزا همه کم تحمل و کم طاقت شدیم به نظرمون وقتی یه زن میتونه مستقل باشه و خودش نیازهاشو برطرف کنه دیگه نباید هیچ تحمل و گذشتی داشته باشه
ظرفیت روانیمون به شدت پایین اومده و اصلا تحمل هیچ حرف و مشکلی نداریم
ولی واقعیت اینه که ساختن خیلی راحت تر و بهتر از خراب کردنه
خیلی از مردها رو میشه تربیت کرد - میشه با گفتگو خیلی از مشکلات رو حل کرد - خیلی چیزها با مرور زمان حل میشن
ما باید مهارت حل مسئله رو یاد بگیریم و با اولین مشکل کل مسئله رو پاک نکنیم چون قطعا در ادامه زندگیمون بازم به مشکل میخوریم
من به عنوان یه زن مستقل که خونه و ماشین و درامد خوب دارم اینو میگم که بارها با شوهرم به این نقطه رسیدم که ازش جدا بشم اما امروز که اینجا وایسادم میگم چقدر خوب که صبوری کردم تو این 9 سال اشنایی چقدر خوب که حلش کردیم نه خراب ، اما آیا من خوشبخت دو عالمم ؟ قطعا نه ! هنوزم یه سری مشکلات وجود داره امابودن تو این رابطه برام خوبیش خیلی بیشتر از بدیشه -هنوزم متاهلی خوبیش برام بیشتره نسبت به مجردی -آیا این حس همیشگی و دائم هست ؟ نه ممکنه یه روز دلم بخواد سر به تن شوهرم نباشه
ازتون خواهش دارم وقتی مستقل و تنها و به دور از خانواده یه تایمی زندگی نکردید تز ندید هر کی کوچکترین مشکل داره بگین طلاق بگیر، بخدا تنها زندگی کردن خیلی سخته مخصوصا در مقام بانویی که متاسفانه جامعه مطلقه صداش میکنه
بخدا طلاق آخرین راه حل هست
برای مردی که دست بزن داره ، مشکل اخلاقی داره ، اعتیاد داره و برای حل مشکلش حاضر به اقدام و تغییر نیست یا نتونسته و نمیتونه و...
درسته ما مستحق توجه هستیم مسحتق احترامیم و ... تایپکای منو بخونید منم گاهی دلخورم از بی توجهی شوهرم
اما سعی میکنم مشکلمو با گفتگو با تذکر با جدیت باهاش حل کنم و گاهی حساسیت خودم رو کمتر کنم چون میدونم طلاق راه حل نیست
اگر قراره انقدر مو رو از ماست بکشیم اساسا ازدواج نباید بکنیم
و حالا که ازدواج کنیم همه راه ها رو امتحان کنیم برای نجات و ساختن اون زندگی
