ازدواجم نکنم باهاش ولی باهاشم وعاشقشم اولین واخرین عشقمه...تقریبا یه ساله باهمیم خانواده اون راضی هستن وخیلیم دوستم دارن.ولی خانواده من فقط مامانم میدونه و میگه اصلا نباید به داداش و بابات بگی چون امکان نداره..
دوسال ازم کوچکتره کاردانی داره من ارشد دارم و سر کارم.عشقم الان سربازه.خانواده تحصیل کرده ای نداره ولی خانواده ما از لحلظ فرهنگی و پو.. خیلی بالاتره
یعنی تا اخر عمرمم پنهانی شده دوسش دارم و باهاش میمونم....
خودمم میدونم اصلل از لحاظ خانوادگی و فرهنگی بهم نمیخوریم ولی چی کار کنم عشقمه..به خدا چند بار تلاش کردم ازش جدا شم و از فکرش دربیام ولی نمیتونم دیونه میشم ازش بی خبر باشم😢
چقدر بچه ای😢
واقعا یک درصدم امکان نداره خانوادم قبول کنن برا ازدواج گیر کردم
ببخشید شما دو روز پیش تاپیک نزده بوده که عشقت سربازه آینده ای نداری باش میخوای فراموشش کنی؟ از من به شما نصیحت احساسی تصمیم نگیر. صحبت یه عمر زندگیه.
من ٧ ساله با عشقم هستم
هنوزم خانوادم قبول نكردن
الانم ١ هفته ايي هست تموم كرديم
مردا خودشون یه کاری میکنن که بعد یه مدت ازشون متنفر بشی
حرفات شبیه ی دختر دبیرستانی بود بیشتر!!!!
خداکنه پشیمون نشی
الان هرکی هرچی بگه متوجه نمیشی
چون هنوز نرفتی تو زندگی
باید تجربش کنی
تفاوت فرهنگی معضل خیلی بزرگیه
ساده نگیر
عشق خیلی مهمه ولی همه جی بهش ختم نمیشه
دوسال كوچكتره ازت اين خودش ي دليله بزرگه كه بعدا كات كنه
