از دوستم پرسیدم چرا روزی چند دفعه در روز که اینجایی به ماردت زنگ میزنی؟
گفت بچه که بوده پدر و مادرش با هم دعوا میکنن و مادرش میخاسته خودشو با چاقو بک*شه که پدرش مانع شده از اون ماجرا نزدیک به ۲۰ ساله که میگذره اما.... دوستم الان تقریبا هر یک ساعت ، روزی چندین باااار ،با مادرش تماس میگیره تا مطمئن بشه یجورایی زندس
خیلی دردناکه، خیلی چون من همچین تجربه ای داشتم...
بدترین خاطراتم مال قبل از ۵ سالگی هست که یادم نیست ولی کل زندگیم بر اساس اونه
اندازه موهای سرم خاطره ی بد دارم ، از کودکی تا الان که نزدیک به سی سالمه
نمیدونم کدومشو بگم
نه به شدت دوستت ولی هزاران مورد بوده که روح و روانم خراب کرده و هنوزم تو فکرم تو تنهای هام میان...
من کلا کودکی نکردم
همش ۸ سالم بود که ماه ها مجبور شدیم توی خیابون و پارک ها بخوابیم
هنوزم که هنوزه دلم با اون خاطره صاف نشده
پول هم اومد اما اون خاطره پاک نشد
یبار همسایه قبلی مون اومد در خونمون عنتر میگفت بگید دخترت بیاد بسته بیمه رو بگیره منم ۵ سالم بود😐
مورد تعرض قرار گرفتم توسط یکی از اقوام نزدیکمون،😢
هیچچچچ وقت یادم نرفته و هیچچچ وقت حلالش نمیکنم،
چون نصف زندگیم تحت الشعاع اون اتفاق قرارگرفت😢😢
بدترینش این بود که مامانم منو به عنوان تنبیه انداخت زیرزمین یه گربه اونجا بود که منو گاز گرفت یه تیکه از گوشتمو کند
اون لحظه هر چی جیغ زدم کسی نیومد بعدشم از ترس به کسی چیزی نگفتم زخمش بشدت عفونت کرد
مامانم شاغل بود و من تقریبا تمام مدت تنها بودم
ناخواسته حس خوبی نسبت به مادرهای شاغل ندارم.خودمم بعد زایمان استعفا دادم
یکی از بزرگ ترین آسیب های کودکیم اینه که وقتی یکی اذیتم میکرد و ازش شدید آسیب میدیدم به جای اینکه ولش کنم و برم سعی میکردم راضیش کنم که باهام خوب رفتار کنه.
