تاپیکای قبلیمو که یه نگاه کردم حس کردم یه قرن گذشته
قرنی ک بشدت نا امید بودم و حس میکردم هیچوقت به چیزی ک میخوام نمیرسم
ولی رسیدم
تو یکیشون گفته بودم کاش یکی از اینده بیاد بگه دووم بیار همه چی درست میشه
الان من همون آینده م که بشددددت به آینده ش نیاز داره ک بازم بهش بگه دووم بیار درست میشه
این روزا سخت ترین کار دنیا زندگی کردنه
بلند شدن از جا و زور زدن برای زنده موندن و عادی بودن ذره ذره روحمو داره نابود میکنه
خسته ترین حالت ممکنم و کسی نمیفهمه
کسی نمیتونه کاری کنه و ترس از قضاوت و نگاهای عجیب غریب نمیذاره بروز بدم حس و حالمو
حس میکنم افسردگیه ولی خب مطمئن نیستم
امیدوارم زودتر حل شه و برگردم به همون حالت عادی خودم
خلاصه ک میدونم میگذره این روزام ولی امیدوارم خیلی داغونم نکنه
اگ کسی تجربه مشابهی از این حالات داره ممنون میشم تجربه شو با منم به اشتراک بذاره و اگ حالش بهتره بگه ک چیشد ک بهتر شد🌱❤️
