عزیزم
چقدر درکت میکنم
ما مادرها باید صبور بودنو خیلی تمرین کنیم
دقیقا بهم ثابت شده
جاهایی که از کوره در میرم هیچی درست نمیشه
اما جاهایی که پاروی نفسم میذارم و علی رغم میل باطنیم ظاهرمو صبور و آروم نگه میدارم کارهام قشنگ پیش میره
به این فکر کن که پسرت هیچکسی رو جز تو نداره و تو پناهشی
دختر من وحشتناک ریخت و پاش داره . میلیون بار بهش بگم جمع نمی کنه الان باردارم و واقعا روحیه ام خراب میشه دور و برم این همه ریخت و پاش هست از طرفی جون سابق ندارم باهاش کلنجار برم .
هر کاری رو هن تا لحظه آخر به تعویق میندازه . کلا خونسرد هست. هر روز برا حاضر شدنش مدرسه رفتنش دیر میرسه به سرویس و تا لحظه آخر با خونسردی و فس و فس کاراش می کنه. انگار تو گوشش پنبه است
پسر من پیش دبستانی میره و بدون من نمیمونه و از کنار در کلاس کمی فاصله بگیرم بدو بدو میاد بیرون و گریه و جیغ و داد....روانی شدم از کار و زندگی افتادم
البته من از کو ه در نمیرم اما واقعا دارم اذیت میشم. خیلی پشیمون حرف بیخود روانشناسا گوش دادم که بزارید بچه بریزه بپاشه بچگی کته یا مشاور بهنومیگفت تو اتاق خودش بریز بپاش کنه عیب نداره
در حالیکه هر روز داره تو اتاق آشفته دنبال وسایل میگرده پدر منو در آورده
من زیادی شل میدادم و راحت میگرفتم دائم با دیگران در جنگ بودم که به دخترم چیزی نگن . درسته اونا نباید دخالت میگردن ولی خودم باید سخت گیرتز میبودم .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
