بچه ها من ۳۲سالمه،درس خوندم شاغلم ،خداروشکر واقعا از هر نظر خوبم،خاستگارم خیلی دارم ولی هیچ کدوم اونی نیست که بایید باشه یعنی الکی رد نکردما واقعا یک مورد بد داشتن که باید رد میشدن
الان تنها دختر مجرد کل فامیل و دوستام منم این حس بدی میده،تازگیا حرفای همسایه ها هم اضافه شدمن دهن بین نیستم ولی این مدت دلم گرفته
حس میکنم زندگیم تباه شده،چون خونواده پایه ای ندارم،اصلاااا هیچ حا نمیان،من خودم اهل سفرم و گشت و گذار به شدت احساس افسردگی دارم،جو خونمونم بده
چرا بخت ی سری دخترا اینجوری میشه؟؟؟من شوهری نیستم ولی الان کمبود ازدوج رو حس میکنم
حت یاز خدا هم گله کردم که اون از بچگی اینم از مثلا جوونیم که همش تنهاییه و حسرت💔
