شوهرمن اوایل ازدواج روانی به تمام معنابودمن زندانی بودم اونم زندانبان یه باریه دعوای شدیدکردیم تاپای طلاق رفتم ازاون جابه بعدقول دادتغییرکنه چندجلسه رفتیم مشاوربهش دارودادوقتی داروهارومیخوردحالش خیلی بدمیشدیه شب همه داروهاریخت اشغالی گفت من هیچ مشکلی ندازم فقط تحت تاثی برادرم وخانوادم بودم اونامنومجبورمیکردن اینجوری رفتارکنم تاتوازم حساب ببری ازاون به بعدتبدیل شدبه یه مردنرمال دیگه به هیچی گیرنمیده
بزار من ی چیزی بهت بگم
من پدر شوهرم همین جوری بوده و الان بعد بیست و خورده ای سال تازه فک کنم چهار پنج ساله درست شده
منم با نامزدم سه سال دوست بودم بشدتتتت شکاک بود ب ت میگفت هرجا رفتی عکس بفرس من حق نداشتم اصلا تنها جایی برم ب همه دوستام پیام داد فوش ناجور و با همه قطع رابطه کردم،حق آرایش کردن و پوشیدن مانتو کوتاه جلو باز هم نداشتم رو همه اکانتام بود اینستامم پاکید گف بد آموزی داره رو جفت خطام ظبط تماس نصب کرده بود و حتی آبم می‌خوردم باید بش خبر میدادم منم خیلی دوسش داشتم تقریبا تا یک سال و نیم تحمل کردم بعدش شیش ماه تمام جداشدم ازش چون داشتم دق میکردم از رفتارش چون دختر خوبی بودم و واقعا حرفاش عذابم میداد تو اون شیش ماه اصلا زنگ نزد منم همینطور بعدش یبار همو اتفاقی بیرون دیدیم بهم گفت درست میشه و درست شد اگه عاشق باشه میشه الان دو سال و نیمه ک عقد کردم اصلا شک نداره بهم کوچک ترین فوشی هم نمی‌ده
اون شیش ماه رفته بود مشاوره خودش با پای خودش
اگه کسی بخواد تغییر میکنه
خیلی سخت بود دوریش برام ولی ارزششو داشت
دختر خوب در رابطه شما قراره شریک عاطفی ایشون باشی نه درمانگرشون، حتی کسی که خودش هم روانشناسه نمی تونه به عنوان دوست یا همسر یه فرد پارانویید موفق به درمانش بشه.
درمان باید تحت نظر روانشناس و روانپزشک حاذق در شرایط حرفه ای و با پروتوکل مشخص انجام بشه.
افراد پارانویا نسبت به مراجعه به شدت مقاومت دارن و حتی در صورت مراجعه هم مقاومتشون برای درمان بالاست، برای درمان این افراد تخصص بالای درمانگر و قبول درمان از طرف خود فرد شرط ضروریه.
با این فکر که با عشق و گوش کردن حرفش اعتمادش رو جلب می کنم و درست می شه فقط زمان بیشتری از زندگیت رو با این آدم هدر می دی.
چیزی قرار نیست در این آدم با این شرایط و فداکاری و از خودگذشتگی بیجای شما تغییر کنه، با خودت و این جدایی کنار بیا، مراحل سوگ رو بگذرون و از این آدم بگذر، تو لایق یک زندگی آروم هستی، این رو از خودت دریغ نکن🌹
شما هر چه قدر هم در برابر این آقا کوتاه میومدی کمکی به رفع شک ایشون نمی کرد، این افراد روز به روز بدتر می ش.
اصلا ربطی نداره که شما چیکار می کنی یا به حرفش گوش می کنی یا نه اون به هر حال شک خودش رو داره و به احتمال زیاد این شک ریشه ایه و می تونه حتی علت ژنتیکی داشته باشه.
تا تراپی نشه و همزمان دارو مصرف نکنه هیچ چیزی برای رفع شکش فایده نداره.
اما همین هم آسون نیست چون این افراد به شدت حق به جانبن، نمی پذیرن که مشکل دارن و حتی ممکنه در اتاق درمان هم نسبت به روانشناس و روانپزشکشون دچار شک بشن و احتمال شکست درمان هست.
ولی خوب یه چیزی که این افراد گاها خوب بلدن محبت و رومانتیک بودن خیلی زیاده، به قولی وقتی خوبن خیلی خوبن، همین باعث می شه شریک عاطفیشون به شدت بهشون وابسته بشه و فکر کنه تو هیچ رابطه ی دیگه ای قرار نیست اینقدر عشق دریافت کنه و همین تمام کردن این رابطه ی مریض رو سخت می کنه ولی وقتی همون فرد تو یه رابطه ی سالم قرار می گیره می فهمه که در اشتباه بوده.
تمام شدن یه رابطه سخته ولی این فقط پایان رابطه ی شماست، قرار نیست این اتفاق پایان خود شما باشه، سوگواری تا مدتی طبیعیه، دلتنگ شدن و حتی میل به برگشت به رابطه طبیعیه، مهم اینه که تسلیم نشی، قدر خودت رو بدون، یک بار زندگی می کنی و حق داری یک رابطه ی سالم داشته باشی🌹
ببین این افراد بیمارن و باید درک بشن
ولی خب پارانویید برای بعضیا خیلی حاد برای بعضیا نرمال تر من حتی مشاوره قبل ازدواج رفتم گفت ممکنه دوباره مث قبل گیر بده ینی امکان برگشت حس ولی من بهش گفتم کوچک ترین تهمتی بزنی واس همیشه میرم چون ترس از دست دادنمو داره هیچی نمیگه
ولی اون آقا واقعا آدم مناسبی نبوده چون ما اینکه شما همیشه از موقعیت تون باخبرش کردین ولی رفته کار عجیبی کرده
