سلام شب همگی بخیر من ۱۸ سالمه و متاسفانه به دلیل اجبار خانواده توی سن خیلی خیلی کم ازدواج کردم مدت کوتاهی می گذره اما شدیدا ناراحتم و غصه میخورم موهای سرم سفید شدن توی این سن
منی که دخترشون بودم و توی این سن به یه مرد ۲۸ ساله شوهر دادن
اون مثلا عاشقمه ولی محدوده میکنه ننیذاره از خونه بیرون بزم خرید کنم در خونه مرتب قفله باهام رفتار بدی نداره اما مرتب کنترل میشم
حس میکنم زندگیم رو به نابودی..
فقط خواستم درد دل کنم هیچکس و ندارم کمی باهاش حرف بزنم دلم آروم بگیره غصه هام کمتر بشه
بچه دار نشو پول جمع کن و برو
عزیزم. دعا میکنم اوضاع بهتر بشه برات
شوهرت دوست داره؟
بچه دار نشو
پدر و مادرت از این موضوع ک در و قفل میکنه خبر دارن؟
نمیدونم چی بگم
سعی کن اعتمادش رو جلب کنی با عشق و محبت
هیچ چیز مثل تایید مردا رو خر نمی کنه
نمی تونم بگم کار درستی بوده این ازدواج اما سعی کن از عشقی که همسرت داره استفاده کنی به نفع خودت لااقل از این به بعدش رو زهر نکن
خب باهاش حرف بزن
عکس خودت رو پروفایلته؟
یه جوری گفتی مرد ۲۸ ساله که انگار ۵۸ سالشه.
بهت اجازه تحصیل هم نمیده؟یا یاد گرفتن یه مهارت یا سرگرمی ؟
یعنی چی که در خونه رو قفل میکنه ؟
با کسی رفت و آمد نداری؟
باهاش صحبت کنی فایده نداره؟
روانیه پارانوئید داره از یکی کمک بخواه
عزیزم منم به درد تو دچار شدم
۱۶ سالگی با یه مرد ۲۷ ساله ازدواج کردم
االان بعد ۱۰ سال یه مرده متحرکم هیچی خوشحالم نمیکنه
مگه اسیر اورده عزیزم درو قفل میکنه یعنی این ادم صدرصد مریضه
