تک عروس بودن خیلی مسئولیت گردنشه البته بعضیاشون ولی من تا تونستم بهشون خوبی کردم ولی نصف خوبی هایی که کردم بهم خوبی نکردن بجز کم محلی و بی اعتنایی کار دیگه ای نکردن ولی استاتر عزیز تو واسه ات یه ذره مهم نباشه فقط خودت و شوهرت و خانواده خودت مهم باشن واسه ات
بی خیال خواهرم. اصل کارشوهرته
خودت را واسه این فکرای پوچ و بی ارزش اذیت نکن
وای نگو از ویار...به خدا سری آخر چنان سر شام از بوی غذای مادرشوهر بالا آوردم که رنگم مثل گچ شده بود.
سردرد...تهوع...فشار ...همه چی دارم.اونم با یه بچه ی ۲.۵ ساله.
ولی وقتی می رم خونه شون به روی خودم نمی یارم.
کاش میشد نریم خونشون
خب با خودم می گم هفته ای یه شام می ریم خونه شون..بخواد با ویار و تهوع و فلان من بگذره نه به پسرم خوش می گذره نه به شوهرم...
یا هم که به قول معروف نازکش داری ناز کن ،نداری پاتو دراز کن.
تازه مادرشوهر من دلخوره که چرا من کار بیرون نمی کنم و دخترش کارمنده.
البته منم کار می کردم .بعد بارداری پسر اولم دیگه کار نمی کنم.
اصلا به او چه که تو کار میکنی یانه ؟
مگه عروس شدی که بری سرکار والا
وا
به فامیلاشون چه ؟
شاید دروغ میگه ؟
توهم یبار بگو شوهرم میگه میخوام توخونه باشی بیشتر به بچه ها برسی نمیخوام بری سرکار ؟
می گه پس چرا اون موقع می گفت زن کارمند برام پیدا کن.چرا خواهر ما کار کنه داماد بخوره.شوهرم قسم می خوره که این حرف من نیست.
حالا خدا رو هزار مرتبه شکر که خودش منو برای پسرش پیدا کرد.منم تو همه جلسات آشنایی به شوهرم می گفتم من کارم موقته.اصلا به من به چشم زن کارمند نگاه نکن.اگه کارمند می خوای دنبال مورد دیگه باش.که شوهرمم منو خواسته بود.
