ده و نیم بیدارمیشدی..اونا بهت متلک نمینداختن یعنی خوب بودن..فک کن ما خونه مون جدابود،ازخونه ی مادرشوهرم اینا چندخیابون بالاتر بودیم..صبح زود نیومد زنگ خونه ی مارو میزد،خونمونو میگشت،داخل یخچالو نگاه میکرد اگه مامانم غذا بهم داده بود مینداخت سطل آشغال،یه مقدار منو نصیحت میکرد..میگفت تو دیگه شاغلی حق نداری صبح دیربیدارشی..منم مثل ماست نگاهش میکردم😐😷خاک توسرم،چرا همون موقع دهنشو پاره نکردم،که الان عصبی نشم!!
مادر شوهری که خودش رو مالک تمام عیار پسرش میدونست و یه پسر وابسته که باید به مادرش توضیح میداد که کی خوابیده و کی غذا خورده و من که اصلا دوست نداشتم و دلم حریم شخصی میخواست وهمسرم فکر میکرد کاری که می‌کنه اسمش احترامه
خوش به حالتون ۸ماه چیزی نبوده که من ۱۳ ساله دارم زندگی میکنم به خدا بریدم دیگه مجبورم چون نه خونه خریدیم تو این چن سال نه پس انداز داریم باور کنید ثانیه به ثانیه اذیت میشمو شدم واقعن فقط به خاطر بچه هام موندم وگرنه شوهرم نمیتونه خونه بخره میخاستم ازش طلاق بگیرم امابچه ها مو نمیتونم ول کنم یا نمیده ببرمشون حتی بیشتر وقتها مادرشوهرم قهره باهامون نمیاد خونمون منم نمیرم اما قهرش یا آشتی بودنش هرکدوم یه جور برام دردسره خلاصه که عذاب میکشم افسردگی گرفتم متنفرم ازشون شوهرم تک پسره اصلنم وابسته نیس از لحاظ عاطفی چون اینم قهرمیکنه باهاشون و بازم من جور دیگه ناراحت میشم کلن زندگیم خیلی با دیگران فرق داره اصلن نمیتونم خوشحال باشم همیشه تو دلم غصه میخورم که چرا نتونستم برم حداقل انقد خودم اذیت نمیشدم یا کمتر بود .برام دعا کنید خییلی تنهام
تایک سال خوبو وخوش ولی از بعد یک سال فلاکتا شرو میشه چون ادم خسته میشه
