افسردگی شدید دارم هرکاری کردم خوب نشدم مامان بابام بهم شک کردن همش تو اتاق بودم با کسی حرف نمیزدم و... یکارای بی عقلانه ایم میکردم ک بابام دید بردنم روانپزشک از مغزم تست گرفتن گفتن افسردگی شدید و استرس داره بهمم قرص دادن اون مدتی ک قرصارو خوردم خوب شدم الان دوماهه قرصام تموم شد نرفتم گفت ده جلسه باید بیای بابام جلسه دوم گفت ببرمت منم روم نشد چیزی بگم دیگ نبرد افسردگیم باز شروع شده چند تا مشاور گفتن افسردگی داره موهامم از استرس همش میریزه خستم واقعا خیلی خستم دوباره داره یچیزای مسخره یه فکرای احمقانه میاد سمتم فقط یچیز بگم بهتون تروخدا مواظب بچهاتون باشید :) من داغونم نزارید بچهاتون مثل من شن من کلا ۱۹سالمه هم وسواس فکری دارم هم افسردگی هم استرس از استرس رودمم مشکل داره الان مهمون داریم کلی همه میگفتن میخندیدن من تو اتاق نشسته بودم تنها بغض کرده بودم تروخدا اگه تو سن نوجوونی هستید اینو میخونید جو نگیره ب خودتون اسیب بزنید همین باعث میشه بدبخت شید من هروقت ناراحت میشدم ب خودم اسیب میزدم الان شده عادتم تا ناراحت میشم هی خودمو میزنم میزنم ت سرم سیلی میزنم ب خودم بعدش دلم برای خودم میسوزه گریع میکنم 🤦🏻♀️حیفید 🙂 واقعا نمیدونم چیکار کنم حوصله هیچی ندارم هیچی خوشحالم نمیکنه الانم با گریه نوشتم این تاپیکو
حوصله ی طب سنتی داری,؟دو ماه هم این رو امتحان کن
من خوب شدم
اگه خواستی بگو کمکت کنم
منم کپ توام
منتها خانوادم محل نمیزارن روز ب روزم بدتر میشم😔خیلی دردناکه ،میفهممت
چجوری مراقب بچهامون باشیم ؟؟بنظرت حال الانت بخاطر رفتار مامان و باباته دویش داشتی چجوری بودن باهات
اگ میخوای ب خودت کمک کنی
حتما ادامه بده دوره درمانت رو
چرا روت نمیشه بگی ؟؟
اگ خیلی سختته
با پیام بگو
یا رو کاغذ بنویس بگو باید برم پیش پزشکم
بمیرم برا دلت
آخ واسع چی اینقدر غصه نخور گلم
ب مامانت بگو دوباره بد شدی برو تحت نظر پزشک باش حیفه جوونیته نزار اینجوری بگذره
🥺😢
همش بخاطر مامان بابام نیست ولی بیشترش بخاطر مامان بابامه اینکه هیچوقت نشستم پای حرفای دلم بهم حق بدن همش شنیدن حرفامو مسخره کردن اینکه من هرچی ب مامانم میگم مسخره میکنه حرفامو شوخی میگیره اینکه بابام عصبانی میشه هرچی ع دهنش درمیاد بهم میگه میگه زشتی و... بعدش میاد بغلم میکنه ولی دیگه فایده نداره من قلبم شکسته
ولی افسردگی چیز خیلی بدیه
هرچی بیشتر بهش تن بدی بدتر میشه
سعی کن خودتو ازش بکشی بیرون هرچند میدونم ک خیلی سخته
مثلا روزی ۱۰ دقیقه داخل همون اتاقت نرمش کن
یوگا کار کن کلی فیلم اموزشی هست
یا نقاشی بکش
یا هرچی ک دوست داری
یواش یواش این تایم رو بیشتر کن
سریال های شاد ببین
رنگای شاد استفاده کن
تو خودت و ظاهرت یه تغییری ایجاد کن مثلا موهات رو چتری بزن یا هرمدل ک دوس داری
همه لین چیزای کوچیک میتونه حالتو خوب کنه
در ضمن فکر نکن واسه خانوادت مهم نیستی
تو خودتو حبس کردی تو یه چهاردیواری خودت
طبیعتا باهاشون وقت نمیگذرونی
و همش تو خلوت خودتی
خوب اوناهم فکر میکنن تو براشون ارزش قائل نیستی
سعی کن حتی ۱۰ دقیقه هم شده در روز صحبت کنی با خانوادت راجب هر موضوعی
من ن پول ن مالی ن محبت
هیچ هیچ ،نابود شدم دیگه،حس میکنم روح ندارم به زور خودمو نگه داشتم هم وسواس فکرش دید دلرم هم افسردگی شدید و میگرن عصبی،هر لحضع حس زنده به گور شدن بهم دست میده خیلی سخته😔بنظرم اگه خانوادت ساپورت میکنن حتما حتما برو دکتر بهشون بگو خب
نزار تو این شرایط بمونی
