سلام خانوما من ی پسر ۳سال و ۹ ماهه دارم.اوایل خیلی اماده ورود بچه دوم بودم ب حسن هاش فک میکردم خصوصا میگفتم اگ دختر باشه دعام مستجاب شده.اما الان هرچی میگذره فقط استرس دارم اصلا ی ذره ذوق بچمو ندارم😭حس میکنم اصلا امادگی نوزاد و نگهداریشو ندارم
از همه بیشتر از اظهار نظر کردنای اطرافیان و دخالت توی نگهداری میترسم
سر بچه اولم افسردگی حاد گرفته بودم چندباری میخواستم خودمو بچمو بکشم.جنون گرفته بودم.روده ام خونریزی کرده بود ۲ماه تمام من هم خونریزی زایمانی داشتم هم روده..بدنم ضعیف بود و ب شدت سرگیجه داشتم همش.همشم بخاطر حرفای اطرافیان و حرص خوردنم از اظهار نظراشون بود
الان هرچی نزدیک زایمانم میشه دوباره یاد حرفاشونو و دخالتاشون ک قراره دوباره باشه میفتم
اصلا دلم نمیخواد زایمان کنم.خستم.ذوق ندارم.
همیشه از زمان مجردی از خدادختر میخواستم اما حالا ک داده اصلا ذوقشو ندارم.حتی ی بارم باهاش حرف نزدم😭😭😭
