دخترا چرا من انقدر اعتماد به نفسم کمه 😞و این تاثیر بدی میزاره رو همه جنبه های زندگی
روابطم بحدی محدوده ک باورتون نمیشه حتی یدونه دوست صمیمی ام ندارم کلا بهتر بگم هیچ دوستی ندارم روابطم در حد خانواده است.
زود رنج و حساسم هستم خسته شدم از این وضعیت زندگیم بیش از حد از هیجان خالیه
اگه شما این تجربه رو داشتین و تونستین از پسش بربیاین کمک کنید♥️
چن سالته
منم همینم لایکم کن
البته من بعد از یه رابطه ی سمی اینجوری شدم
اگه راهشو بلد شدی ب منم بگو
سرکار نمیری ورزش نمیکنی بیرون زیاد نمیری
کسی نیست ☹️
اعتماد بنفس ریشه دار تو بچگی و محیط خانواده ای ک بزرگ میشی و رشد میکنی
همه چیز ما از کودکی ما شکل میگیره
اعتماد بنفسم یعنی باور
ب خودمون و توانمندی هامون
من نمیدونم چمه
تو ذهنم یه کسیم که اداب معاشرت قوی داره و بگو بخند
ولی جلو بقیه روم نمیشه🥲🥲
خیلیا از دوستام اقبل دوستیمون میگفتن فکر میکردیم خودتو میگیری ولی اینجوری نبود
نمیدونم مشکل چیه
درونگرام نمیتونم با بقیه صحبت کنم
اعتماد به نفسشو ندارم
خجالت میکشم
ای خدا...
این ی طرف
قدرت نه گفتنم ضعیفه
دلم نمیاد کسی ازم ناراحت بشه🥺
دقیقن منی بخدا
نه من تو جمع های خانوادگی اوکیم بیرونم برم پیش بیاد حرف میزنم ولی کلا زیادی مثبتم از بچگی دختر خوب فامیل بودیم و حالم داره بهم میخوره از این چون همین تموم هیجان زندگیم رو گرفت زیادی مثبت بودن هم خوب نیست واقعا
الان مثلا میگم تو جمع دوستانه باشم کسی حرف بد بزنه من خیلی معذب میشم انگار من اون حرف رو زدم یا مثلا یسری شیطنت‌های دخترونه با دوستام قبلا بیرون میرفتیم ب شوخی یچیزی میگفتن من بجا اینکه در لحظه شاد باشم مثل اونا بخندم معذب میشم ک این رفتار بدی بود الان بقیه میگن چقدر بی ادبن اینا نمیدونم متوجه حرفم میشی یا نه ولی بیش از حد همه چیز و تجزیه تحلیل میکنم و این واقعا آزار دهنده است.
