راستش شش هفت سال اول فکر میکردم بهترین مادرشوهر و جاریای دنیارو دارم
به مرور مسائلی پیش اومد که یکم روابط شکرآب شد
البته در ظاهر همه چیز اوکی هست و احتراما سرجاشه
اما من تا وقتی از مادر همسرم دورم مشکلی نیست اما وقتی یکی دو روز ایشون منزل ما باشن یا بالعکس، روی رفتارشون حساس میشم، خانم دلسوزی هستن و همه کار برامون میکنن، اما مثلا اهل غیبتن، ممکنه به رفتارت بدبین باشن، این بدبینی ها تو موارد خیلی کوچیکه، اما به شدت رو اعصاب منه، بعد از اینکه جدا میشیم خودخوری می کنم و اعصاب همسرمم به هم می ریزم، البته همسرم به من حق میده، ولی من این همه حساسیت رو دوست ندارم، بارها از قبل تصمیم گرفتم حساسیتم رو کم کنم، اما در عمل نمی تونم.
واقعا مستاصل شدم
